Մտորումներ դՕրիանի մասին
Ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում իմ և իմ ընկեր ու կոլլեգա Մարի Loveի միջև տեղի ունեցած փոքր երկխոսությունը դՕրիանի մասին…
Աֆորիզմներ սիրո մասին
Որպեսզի կինն ու տղամարդը սիրեն միմյանց բավական չէ միասին ծիծաղելը: Անհրաժեշտ է նաև ցավ պատճառել մեկմեկու :
Ֆրանսուա Սագան
Սիրո առաջին նախանշաններից են տղամարդու մոտ`երկչոտությունը,իսկ կնոջ մոտ`քաջությունը:
Վիկտոր Հյուգո
Ես նրան այնքան եմ սիրում,որ եթե նա որոշեր գնդակահարեր ամբողջ աշխարհին,ապա ես նրա կողքին կկանգնեի և լուռ կտայի փամփուշտները :
Էվա Բրաուն
Սերը երևակայության հաղթանակն է բանականության հանդեպ :
Էդմոնդ Ուելս
Աֆորիզմներ կանանց մասին
Ամեն կին մի գաղտնիք է`քողարկված զգեստով :
Անանուն Հեղինակ
Կնոջ համար գեղեցկությունն ավելի կարոր է ,քան միտքը ,քանի որ տղամարդուն ավելի հեշտ է նայել,քան մտածել:
Մարլեն Դիտրիխ
Աստված տվեց կնոջը գեղեցկությունը,իսկ Սատանան`խելք:
Անանուն Հեղինակ
Եթե աշխարհում չլինեին կանայք,աշխարհի բոլոր փողերն իմաստ չէին ունենա :
Արիստոտել Օնասիս
Կարելի է ապացուցել կնոջը,որ նա ճիշտ չէ :Սակայն անհնար է համոզել նրան :
Անանուն Հեղինակ
Կինն ընկերներ չունի : Նրան կամ սիրում են,կամ `ոչ :
Գաբրիել Շանել :
Աֆորիզմներ Պալմիստրիայի մասին
Եվ դրեց Աստված իր կնիքը ձեռքի վրա,որպեսզի բոլորը իմանան նրա(Աստծո) գործերի մասին:
Աստվածաշունչ
Մարդկային գերակայությունն ապահովվում է նրա ձեռքերի միջոցով:
Անաքսագորաս
Մարդկային ձեռքի գծերը առանց պատճառի չեն կերտվել.նրանք առաջացել են աստվածային ազդեցության և մարդու անհատականության փոխազդեցության շնորհիվ:
Արիստոտել
Բոլորը սիրում են բացահայտել ուրիշներին,սակայն ոչ-ոք չի սիրում բացահայտված լինել :
Ֆրանցուա դե Լարոշֆուկո
Ամեն մարդ պետք է այցելի պալմիստին առնվազն մեկ անգամ ամսեկան իմանալու համար ինչն է կարելի,ինչը`ոչ:Հետո մենք,անկասկած,կանենք հակառակը: Սակայն հաճելի է նախապես իմանալ հետևանքների մասին …
Ձեռքի վրա պատկերված է ոչ-թե Ճակատագիրը,այլ դրա տեսությունը: Պետք է կարծել,որ ուղեղը հաշվարկում է կյանքի ուղղու հնարավոր տարբեր վարկածները,հաշվի առնելով, մարդու հակվածություններն ու բնավորության առանձնահատկությունները: Քանի որ,ուղղեղի և ձեռքի միջև գոյություն ունի կապ,ապա այդ ինֆորմացիան փոխանցվում է նշանների տեսքով: Պալմիստրիան լեզու է,որը մենք պարզապես թարգմանում ենք:Մենք գիտենք այս լեզվի քերականությունը,սակայն քիչ բառերի ենք տիրապետում: Ահա թե ինչու ապագայի կանխատեսումները,որպես կանոն,ունեն ընդհանուր տեսք: Ընդհանուր կետերը տարբեր ձևերով կարող են մեկնաբանվել:
Պալմիստրիայում գլխավորը էթիկայի հարցն է: Իսկական պալմիստ դառնալու համար պետք է անցնել բարոյական կատարելագործման փուլերի միջով: Ոչ բոլորը կարող են զբաղվել պալմիստրիայով,ինչպես նաև,բոլորին չէ,որ պետք է ցույց տալ ձեռքը: Դա պարզապես անվտանգ չէ: Քանզի խոսքը գնում է ամենակարևորի`մարդու ապագայի մասին:
Վլադիմիր Ֆինոգեև
Մարդու յուրաքանչյուր արարք,յուրաքանչյուր խոսք,անգամ անցյալի յուրաքանչյուր միտք անքակտելիորեն կապված է ապագայի հետ անտեսանելի թելերով: Եվ այս աշխարհում ամեն ինչի համար գալիս է հատուցումը: Մարդուն հասցված վնասի փոխհատուցումը կարող է անհամեմատ մեծ լինել հասցված վնասից:
Հ/Ս “Խիրոմանտը”
Պալմիստի շուրթերը պետք է ամուր սեղմված լինեն,ինչպես լուռ է խոստովանահայրը : Սակայն եթե նա խոսի,ապա կասի,որ ժպտերես մարդկանց կեսից ավելին լոկ ուրախության դիմակ են հագել,որի ետևում թաքնված են կոտրված սրտեր: Նա կհաստատի,որ այսպես կոչված ճշմարտությունները քողարկված ստեր են,որ երդվյալ վկայությունները միայն սրիկայություն են…
Կիսվել
Գլուխ տասներկուերորդ կամ Օսկարադրամա
Ինձ զարմացրեց աջ և ձախ ձեռքերի տարբերությունը:Չիմանալով,թե ում հետ եմ խոսում,ես բացատրեցի խոսակցիս,որ ձախ ձեռքն արտահայտում է ժառանգական հակումները, մինչդեռ աջը ցույց է տալիս զարգացումը և անձնական ձեռքբերումները: Բայց աջ ձեռքի վրա նրա կարիերան կոտրվում և կործանվում էր որոշակի ժամանակահատվածում: Համարյա մոռանալով,թե որտեղ եմ գտնվում,ես ամփոփեցի իմ դիտումները հետևյալ նախադասությամբ.
-Ձեր ձախ ձեռքն արքայի ձեռք է,բայց աջ ձեռքն ասում է,որ արքան աքսորում է ինքն իրեն: Ձախ ձեռքը վառ ապագա և անվերջանալի հաջողություններ է խոստանում,մինևդեռ աջն ասում է, որ ամեն ինչ ավարտվելու է մեկ չարաբաստիկ օր:
Ձեռքերի տերը չծիծաղեց իմ ասածից.
-Կարող եք ինձ ասել այդ ժամանակահատվածը?,-հարցրեց նա:
-Մի քանի տարուց,հաշված այս օրվանից,-պատասխանեցի ես,-Քառասունմեկ և քառասուներկու տարիների միջև:
-Սա կատակ է:ԿԱՏԱԿ: Օսկար ՈՒայլդը և ողբերգական ավարտ?,-լսվեց ինչ-որ մեկի ձայնը:
Ես նոր հասկացա,որ խոսում եմ Օսկար ՈՒայլդի հետ:Սակայն վերջինս, առանց որևէ բառ ասելու,դուրս եկավ:Բլանշը` զայրնալով ինձ վրա, խնդրեց լքել իր տունը,ասելով.
-Դուք փչացրեցիք ճաշկերույթը `վանելով երեկոյի ամենաանվանի մարդուն…
Ես տեսա Ուայլդին դատալսումից առաջ.դատալսում, որ պետք է ճակատագրական լիներ նրա համար: Առաջին լսումից առաջ նա եկավ ինձ մոտ և հարցրեց, թե արդյոք խզումը նույն տեղում է գտնվում? Ես հաստատեցի ճգնաժամի մոտեցումը,նաև նշեցի,որ նրա Ճակատագիրը չի կոտրվի:Նա լուռ շնարհակալություն հայտնեց ,և հեռանալիս ասաց.
–Իմ բարի ընկեր,դուք ինքներդ շատ լավ գիտեք,որ Ճակատագիրը չունի մարդիկ,որոնք կնորոգեն իր ուղին…
Մեր հաջորդ հանդիպումը տեղի ունեցավ մի քանի տարի անց` 1900 թվականի ամռանը Փարիզում: Ես ընկերներիս հետ նստած էի սրճարանում,երբ կողքովս անցավ մի վտիտ տղամարդ, և նստեց ետին սեղանի շուրջ: Ես նրան չէի ճանաչի,սակայն ընկերներից մեկը բացականչեց.
-Աստված իմ!Նայեք:Նա Օսկար ՈՒայլդն է:
-Ես պետք է նրա հետ խոսեմ,-իսկույն ասացի ես:
–Եթե դուք անեք այդ,-նախազգուշացրեց ինձ ընկերներիցս մեկը,-Ապա այլևս չվերադառնաք մեր սեղանի մոտ:
Չանսալով նրա խոսքերին ես մոտեցա Օսկարին: Հասարակությունից մերժված և անտեսված Ուայլդը հուզվեց իմ արարքից,անգամ արտասվեց.
-Իմ հաճելի ընկեր,դուք այնքան բարի եք,-ասաց նա,-Հիմա բոլորն ինձ թունավորում և պարսավում են:Ձեր կողմից շատ վեհանձն քայլ էր ինձ մոտենալը:Ես ամեն ինչ զգացել եմ իմ մաշկի վրա.սխալներ,ձերբակալում,աքսոր,ազատ արձակում:Ինձանից երես են թեքել բոլոր ընկերներս:Նրանց գոռոզությունը ու արհամարհանքը ինձ հուսահատության անդունդն է նետել…
Մենք երկար ժամանակ խոսում էինք մինչև հանգեցին բոլոր լույսերը,լռեց երաժշտությունը,մարդկանց ձայները դադարեցին ,և սրճարանն ընկղմվեց խավարի մեջ:
Անիմաստ էր որևէ հույսեր ներշնչել նրան:Նրա վեհ ուղեղը միանգամից կմերժեր դա: Նա ճանաչեց կյանքի դառն իրականությունը` այն բիրտ ճշմարտությունը,որ Ճակատագիրը պատրաստել էր նրա համար:
-Ես ուրախ եմ որ դուք օգնեցիք ինձ հաղթահարել դեպրեսիան:Դուք հիշում եք այն գիշերը տիկին Բլանշի տանը?Երբ ես իմ փառքի գագաթնակետին էի գտվում:Դուք այն ժամանակ կանխագուշակեցիք իմ անկումը:Ինչու ես ձեր խոսքերը լուրջ չընդունեցի?Այսօր դուք մեկ անգամ ևս ինձ օգնեցիք վերգտնել ինքս ինձ: Բայց ես պետք է հեռանամ այժմ:Հուսով եմ,մենք մեկ անգամ ևս կհանդիպենք:
Դժբախտաբար,մենք այևս չհանդիպեցինք: Մի քանի ամիս անց ես այն սակավաթիվ մարդկանցից էի,որոնք ուղեկցում էին նրա դագաղը գերեզմանատուն…
Գլուխ տասնմեկերորդ կամ Ճակատագրական գեղեցկուհին
Մի անգամ սրահ մտավ գայթակղիչ կին: Նա առաջին հաճախորդն էր այդ օրը,և ես նրան բավականին երկար ժամանակ նվիրեցի:Երբ նա հեռացավ,վտանգ զգացի ու մտքի մեջ նորից վերհիշեցի,թե ինչ էի նրան ասել քիչ առաջ: Իմ ներքին հայացքն ուղղված էր դեպի բոլոր ամսաթվերն ու իրադարձությունները,որոնք պետք է կատարվեին նրա հետ:
Իմ սիստեմն ինձ թույլ էր տալիս որոշել սպասվող իրադարձության ժամանակը`մինչև իսկ կոնկրետ ժամը:Հանկարծ ես հասկացա,որ իմ այցելուին լուրջ վտանգ է սպառնում կրակի հետ կապված `հենց այդ իսկ երեկոյան:Հնարավոր է,որոշ մարդիկ այդպիսի կանխազգացումն անվանեն պայծառատեսություն,բայց ըստ իս,փորձված և պատրաստված միտքը կարող է որսալ “սպասվող իրադարձությունների ստվերը”:
Ես որոշեցի անհապաղ հանդիպել այդ կնոջը և զգուշացնել նրան սպասվող վտանգի մասին:Սակայն չգիտեի կնոջ անունը,քանի որ միշտ այցելուներիս անհայտ մնալու հնարավորություն էի տալիս: Բարեբախտաբար հեռանալիս ` նա խնդրել էր քարտուղարիս կառապանին փոխանցել հյուրանոցի հասցեն: Բնականաբար,ես անմիջապես այնտեղ մեկնեցի:
Բնութագրելով դռնապանին կնոջ արտաքինը` ես իմացա նրա համարը: Սկզբից նրան թվաց,թե ես խելքս թռցրել եմ:Նա այդպես էլ ասաց ինձ:Տեղի տալով իմ համառությանը`նա վերջապես համաձայնվեց լքել համարը և օրվա մնացած մասն անցկացնել իմ ընկերներից մեկի տանը:
Այստեղ սկսվում է տարօրինակությունը: Ոչ-մի հրդեհ էլ տեղի չի ունենում: Բայց կնոջ սիրելի շնիկը,որին նա մոռացել էր համարում գիշերը,շնչահեղձ էր լինում գազի արտահոսքից: Այսպիսի անսովոր ձևով ես ծանոթացա հայտնի և հրաշալի Բլանշ Ռուզվելտի հետ:
Բլանշ Ռուզվելտը կարծես Հալլեի գիսավոր լիներ,որ հարյուր տարին մեկ է երևում երկրագնդի հորիզոնում: Այս ամերիկուհուն սիրահարվում էին բոլորը`փողոցային թափառաշրջիկը,բարոն կամ դուքս,պալատում ապրող արքայազն:Նրան բոլորը կոչում էին Բլանշ,որ ֆրանսերենից թարգմանաբար նշանակում է սպիտակ,քանի որ ուրիշ ոչ-մի տիտղոս չէր համապատասխանում նրան ինչպես այդ պարզ անունը:Աստվածների սիրելի այդ օժտված կինը գրում էր վեպեր և բանաստեղծություններ:Նրա գեղեցկությունը,հմայքը,տաղանդը և անմեղ արտաքինը գրավում էին հարյուրավոր տղամարդկանց և կանանց:
«Հրդեհի» հետ կապված դեպքից որոշ ժամանակ անց` նա կազմակերպեց ճաշկերույթ,որտեղ ես պետք է խորհրդատվություն անցկացնեի հյուրերի հետ:Ինձ նստեցրեցին վարագույրի ետևում,որպեսզի ես չիմանամ,թե ում հետ եմ խոսում: Սեանսն ավարտելուց հետո ինձ ծանոթացրին մի շարք բարձրաստիճան այրերի և կանանց հետ:
Իմ առանձնահատուկ հաջողությունը այդ երեկոյան ես կապում եմ Օսկար Ուայլդի հետ,ով այդ ժամանակ իր փառքի գագաթին էր:Երբ ես տեսա նրա հաստ ձեռքերը բարձիկի վրա,ես անգամ չէի կարող մտածել,որ դրանք պատկանում են այդ մեծ անձնավորությանը:Դրանք ոչնչով աչքի չընկնող ձեռքեր էին…