Գլուխ տանսյոթերորդ կամ Ամերիկացի երգիծաբանը

(սկիզբն այստեղ)
Մի երեկո իմ սրահ եկավ Մարկ Տվենը`հայտնի գրող և երգիծաբան,ով ինձ շատ լուրջ և խիստ անձնավորություն թվաց: Խոստովանեմ,այդ ժամանակ ես քիչ գիտեի Տվենի մասին ու չէի տեսել նրա նկարները թերթերում,ուստի նրան վերաբերվեցի սովորական հաճախորդի նման: Երբ, օգտագործելով իմ համակարգը ես սկսեցի պարզել կարևոր տարեթվերն ու իրադարձությունները,նա մի ակնթարթ կանգ առավ,ստուգեց իմ հիշատակած տարեթվերը,իսկ հետո խնդրեց ինձ բացատրել իրեն իմ մեթոդի մասին.

Մարկ Տվեն .1890թ

–Ես ընդունում եմ,որ անցյալը կարող է հետքեր թողնել ձեռքի վրա,-ասաց նա,-Կարելի է պարզել բնավորության ամենաթաքնված գծերը ձեռքի միջոցով:Բայց ինչպես եք կարող դուք որոշել ապագան?Ես հիրավի չեմ հասկանում:

Ես ստիպված էի բացատրել նրան,որ մեր ենթագիտակցության մեջ ուղեղը վաղօրոք կարող է իմանալ ապագա ջանքերի,գործողությունների և հնարավոր անհաջողությունների մասին,որ Աստված աշհարում ամեն ինչ չի թողել կույր պատահականության վրա,որ մեր ամեն մի անհաջողություն անհրաժեշտ է զարգացման համար: Սակայն,գիտակցելով,որ իմ խոսքերի չեն համոզում հումորիստին,ես անցա ժառանգականության թեմաների,և ցույց տվեցի նրան մի քանի նկարներ իմ հավաքածուից:

Ես նրան ցույց տվեցի մոր և նրա հինգ դուստրերի ձեռքերի նկարները:Այնուհետև ես հրավիրեցի նրա ուշադրությունը այն փաստին,որ դստրերից մեկի աջ ձեռքի գծերը ամբողջովին նման  էին մոր աջի վրա եղած գծերին: Այս դեպքում մենք կարող ենք նաև գիտականորեն ապացուցել,որ աղջկա կյանքի ամեն մի գործողություն կլինի կլինի նրա մոր գործողությունների կրկնությունը:

Հատկանշական է,որ աղջիկն ունեցել է նմանատիպ հիվանդություններ,ինչ մայրը:Աղջիկը ամուսնացել է նույն տարիքում,ունեցել է հինգ երեխա,հետո այրիացել է `կրկնելով մոր ճակատագիրը:Այստեղից կարելի է հեռուն գնացող հետևություններ անել:Իմանալով մոր կյանքի իրադարձությունները և տեսնելով նմանատիպ գծեր դստեր ձեռքի վրա` փորձառու պալմիստը կարող է գուշակել իրադարձությունները,որոնք կպատահեն դստեր կյանքում:Իմ պատմությունն այնքան հետաքրքրեց Տվենին,որ նա մի քանի գրառում կատարեց նոթատետրում,և սկսեց խոշորացույցով ուսումնասիրել մոր և դստեր մատնահետքերը:Մենք հայտնաբերեցինք,որ նույնիսկ նրանց մատների շրջանաձ գծերն են համընկնում:

Հեռանալից Տվենը ,ինչպես միշտ, կատակեց.

-Գիտեք ինչն է ամենածիծաղելին այս իրադրությունում?Չնայած ես սեփական հիմարությամբ մեծ գումար կորցրեցի,դուք ինձ պատմության միտք տվեցիք:Պատմություն,որ ինձ կվերադարձնի այդ գումարը:

Մի քանի տարի անց նա հրատարակեց «Պարզամիտ Վիլսոնը»`պատմություն բթամատի մատնահետքի հետ կապված:Այն մեծ հաջողություն ունեցավ:

Հեռանալուց առաջ ես խնդրեցի նրան գրառում թողնել հուշամատյանում:Այդ գրառումը հետո ծիծաղեցնում էր բազմաթիվ մարդկանց:

“Կեյրոն վիրավորական ճշտությամբ նկարագրեց իմ բնավորությունը:Ես այժմ չեմ կարող ընդունել նրա խոսքերի ճշմարտացիությունը,բայց մի օր  դա կանեմ ”

Տվենի աջը

Կիսվել

(շարունակելի)

Գլուխ տասնվեցերորդ կամ Զուտ ամերիկյան դրամա

(սկիզբն այստեղ)

“Կեյրոն հաջողությամբ կարդացել է քաղաքապետի,քրեական իրավաբանի,դոկտոր Մեյերի և այլոց ձեռքերը…”

Ես հագնվեցի և դուրս իջա.աստիճանների վրա հավաքված էր մարդկանց մի հոծ բազմություն`տարբեր տարիքի,գույնի ու տիպի:Ամերիկացիները նման չեն այս աշխարհի վրա ապրող մյուս մարդկանց, եթե մի միտք մտնում է նրանց ուղեղը,ապա նրանք անմիջապես իրականացնում են այն: Ինչ-որ տղամարդ ստանձնեց լիդերի դերը .

-Մենք կարդացել ենք ձեր հոդվածը թերթում,-ասաց նա,-Ուստի դուք գիտեք,թե մենք ինչ ենք ցանկանում:

Կարծում եմ ճիշտ վարվեցի` ասելով.

-Այսոր կիրակի է և ըստ կրոնական հավատամքի, այս օրը հանգստի համար է նախատեսված:Եթե ցանկանում եք,կարող եք գալ երկուշաբթի` առավոտյան ժամը իննից սկսած :

Կարծում եմ` այս մերժումն էլ ավելի բարձրացրեց իմ վարկանիշը,քանզի ամերիկացիները ամենաշատը գնահատում են անկախությունը:Ամբողջ օրը հաճախորդներ էին գալիս,և նրանց բոլորին տրվում էր նույն պատասխանը:Իսկ երբ եկավ երկար սպասված երկուշաբթին, իմ քարտուղարը երկու ամսվա դիմումներ ուներ:

Մի երեկո սրահ եկավ մոտ քառասունհինգ տարեկան վայելչագեղ տղամարդ ,և քանի որ ես զբաղված չէի,միանգամից գործի անցա:

Այս մարդը շատ մեծ հավակնություններ ուներ,սիրո և զգացմունքայնության նշույլ անգամ չնկատեցի,այս երկու գործոնները նրա կյանքում իսպառ բացակայում էին:Ես տեսա աղքատություն վաղ տարիքում,այնպիսի վատ շրջապատ,որ նույնիսկ դժվար է պատկերացնել:Այդպիսի բեռը կրելու համար երկաթե կամք է պետք:

Ես պատմեցի նրան դժվար մանկության և զարհուրելի միջավայրից ազատվելու նրա գերմարդկային ճիգերի մասին: Հետո քսան տարեկանում նա ամուսնանում է ուղղակի աջակցություն գտնելու համար:Մի քանի տարի անց տեղի է ունենում ողբերգություն`կնոջ մահը:Նա տեղափոխվեց այլ վայր,բայց կրկին հանդիպեց զրկանքների ու աղքատության:Երեսուն տարեկանում առաջնային դարձան իշխանությունն ու հավակնությունները:Նա գտավ իր ուղին:Նրան հարգում էին ամեն քաղաքում,որ նա ոտք էր դնում: Քառասունհինգ տարեկանում ես նշեցի մի իրադարձություն,որ կապված էր նրա վաղ տարիքի ամուսնության հետ.

-Ձեր հաջողության ժամին դու կտեսնեք մի բան,որ կփոխի ձեր պլանները:Վախենում եմ,որ այս իրադարձությունը ոչ միայն կկործանի ձեր ճակատագիր,այլև կզրկի ձեզ կյանքից:

-Լռեք ի սեր Աստծո,-բղավեց նա:

Ես նայեցի հաճախորդի վրա,և իմ սիրտը սասանվեց նրա երեսի տառապանքը տեսնելով:Իմ առջև նստած էր վշտաբեկ մի անձնավորություն:Արցունքի մեծ կաթիլներ էին սահում նրա առնական դեմքի վրա:Ես խղճացի այդ տղամարդուն,սեղմեցի ձեռքը `ասելով.

-Կներեք,ես հիշեցրի ձեզ ձեր բազմաթիվ վշտերը:Մոռացեք իմ խոսքերը:Ես կարող եմ սխալվել,ինչպես բոլոր մարդիկ այս աշխարհում:

-Ոչ,ձեր խոսքերը միանգամայն ճիշտ են,-լացակումաց ասաց նա,-Ես խնդրում եմ ձեզ ուղարկեք քարտուղարին ընդունարան և լսեք ինձ:Դուք կարող եք օգնել ինձ:

-Դուք իրավացի էիք իմ մանկության միջավայրի առումով:Ես ծնվել եմ Սան-Ֆրանցիսկոյում,և մինչ տասնհինգ տարեկան կարդալ-գրել չգիտեի:Մայրս գող էր,հորս երբեք չեմ ճանաչել:Գրաճանաչ դառնալու համար ես գաղտնի կիրակնօրյա դպրոց էի հաճախում:Ես սկսեցի գրախանութում աշհատել և գիշերները բազմաթիվ գրքեր կարդալով `լրացրեցի ուսուցումս:Քսան տարեկանում ես փոքր խանութ կարողացա բացել,սակայն խանութի զարգացման համար կապիտալ էր անհրաժեշտ:Այդ ժամանակ ես մի կնոջ հանդիպեցի,ով հավաստում էր,որ կայուն կապիտալ ուներ:Ես ամուսնացա նրա հետ,բայց ավաղ…Դա վատ գործարք էր:Նա ամուսնացավ ինձ հետ`օգտվելով իմ փառասիրությունից:Ամեն ինչ լավ կլիներ,եթե նա ազնիվ կին լիներ:Դժբախտաբար ես կապեցի կյանքս հարբեցող անառակի հետ:Մեր ընտանեկան կյանքը անտանելի էր:

Մի անգամ աշխատանքից վերադառնալիս ես նրան ուրիշ տղամարդու հետ գտա:Զայրույթը կուրացրեց ինձ ,և ես սպանեցի նրանց :Այնուհետև այրեցի նրանց մարմինները ներնքնահարկում `վերացնելով բոլոր ապացույցները:Ես լքեցի քաղաքը և, տեղափոխվելով Չիկագո, նոր անուն վերցրեցի:Մի քանի տարվա ծանր աշխատանքը տվեց իր պտուղները:Ես լավ բիզնեց ձեռնարկեցի:Երեսուն տարեկան հասակում ես հողատարածք գնեցի, և գրասենյակային շինություններ կառուցեցի:Քառասուն տարեկանում հարուստ և հարգանք վայելող անձնավորություն էի:

Մի քանի շաբաթ անց ես քառասունհինգ տարեկան դարձա:Առավոտյան նստած էի գրասենյակումս,երբ լուսամուտից այն կողմ տեսա մի մարդու…ես ճանաչեցի նրան:Նա իմ հանգուցյալ կնոջ եղբայրն էր,կնոջ, ում ես սպանել էի:Ես եկա Նյու-Յորք ձեզ մոտ,և դուք ինձ պատմեցիք իմ Ճակատագրի վրա այդ ողբերգության ազդեցության մասին:

Ես փորձեցի սփոփել նրան:Խորհուրդ տվեցի գնալ Եվրոպա:Ինձ թվաց,թե ծովային ճանապարհորդությունը կօգնի նրան մոռանալ այդ սարսափը:Հաջորդ օրը ես նրան ճանապարհեցի Անգլիա առաջին իսկ մեկնող շոգենավով:

Որոշ ժամանակ անց ես արդեն մոռացել էի այդ դեպքի մասին.երբ հանկարծ նա հայտնվեց իմ սրահում:Տղամարդը հիանալի տեսք ուներ և լավ հոգեվիճակ:Նա պատմեց ինձ իր ուղևորության մասին:Նրան այնքան էր դուր եկել Եվրոպան,որ նա մի կալվածք էր գնել Լոնդոնի մոտ և ցանկանում էր այնտեղ անցկացնել կյանքի մնացաց օրերը:

-Բայց ինչու եք դուք վերադարձել?,-հարցրեցի ես:

-Ես պետք է անշարժ գույք վաճառեմ Չիկագոյում,-պատասխանեց նա,-Չեմ սիրում ուրիշին վստահել իմ բիզնեսը:Մի քանի օրից ես ընդմիշտ կմեկնեմ Եվրոպա:

Դրանից հետո ես այլևս նրան չտեսա:Բայց երբ նա գնացք նստելիս ձեռքով արեց ,ես վատ կանխազգացում ունեցա:Երեք օր անց ես թերթում կարդացի.

“Տարօրինակ Ճակատագրական պատահար

Պարոն N-ը,ճանաչված գործարար Չիկագոյից,տուն գալիս մեջքից հրազենի երկու հարված է ստացել և տեղափոխվել մոտակա հիվանդանոց: Ապաքինման հնարավորությունները քիչ են:Ըստ ոստիկանության հաղորդագրության,պարոնը պատահական գնդակից է տուժել,որ արձակվել է մոտակա հրաձգարանից:”

Եևս երկու օր անց ես ստացա մատիտով գրված հետևյալ նամակը

“Հարգելի Կեյրո,չեմ կասկածում,որ դուք կարդացել եք հոդվածը:Ոստիկանությունը,ինչպես միշտ,սխալ հետքով է գնացել:Ես ուզում եմ մեկ անգամ ևս ձեզ շնորհակալություն հայտնել:Բժիշկները չեն կարողանում կանգնեցնել ներքին արյունահոսությունը,ինձ մի քանի ժամ է մնացել:Ոստիկանությանը ճիշտ ուղին ցույց չտաք:Ինչպես տեսաք,Ճակատագիրը դրեց իր վերջին խաղաքարտը...”

(շարունակելի)
Կիսվել`

Գլուխ տասնհինգերորդ կամ Արյունոտ դոկտոր Մեյեր

(սկիզբն ասյտեղ)
Ես բնակարան վարձեցի  Հինգերորդ ավենյուի` Նյու Յորքի ամենահետաքրքիր փողոցի վրա: Սակայն առանց երաշխավորագրերի և ազդեցիկ ընկերների քաղաքում հայտնի դառնալը շատ դժվար է :Հնարավորությունն եկավ հետևյալ կերպ:

Ես արդեն հուսալքվել էի և մտածում էի լքել երկիրը,երբ մի երեկո ինձ զանգահարեց մի համարձակ կին ու առաջարկեց.
-Ես Նյու Յորք Ուորլդ թերթի լրագրող եմ: Ինձ ձեզ մոտ են ուղարկել ստուգելու համար ձեր հմտությունները:Եթե դուք ընդունեք մեր առաջարկությունը և ձեզ լավ դրսևորեք փորձի ժամանակ,ապա դուք կստանաք ձեր կյանքի լավագույն գովազդը:Բայց եթե դուք մերժեք կամ անհաջողություն կրեք,ապա կարող  եք մոռանալ ձեր կարիերայի մասին:
-Այդ ինչ ստուգում է?,-հարցրեցի ես:
-Դուք պետք է բնութագրեք մարդկանց,առանց իմանալու նրանց անունները և արցեր տալու:Մենք ձեզ կտանք նրանց ձեռքերի հետքերը թղթի վրա:Դա միանգամայն բավարար է:Հիմա ասեք,դուք ընդունում եք մեր առաջարկը?
-Այո,ես ընդունում եմ:
-Ես գիտեի,որ դուք նման հիմարություն կանեք,-ասաց կինը,-Հաշվենք,թե մենք համաձայնության եկանք:
Մի քանի օր անց նա եկավ ինձ մոտ մի թղթապանակով,որտեղ ձեռքերի հետքերն էին:Նա վերցրեց իր տետրն ու գրիչը,սկսեց գրել այն ամենն ինչ ես ասում էի: Մենք ամբողջ երեկո աշխատեցինք: Խոստովանեմ,ես շատ էի հուզված: Ձեռքերի հետքերը վատն էին,նրանք անօրակ թղթի վրա էին արված:Իմ “քննիչը” ինքնատիպ էր,բայց ոչ այնքան հաճելի: Իմ միտքը կերտում էր մարդկանց պատկերները, և բնութագրում նրանց հատկանիշերն այնպես,կարծես ես անձամբ ճանաչում էի նրանց: Այնուհետև վրա հասավ կրիտիկական պահը .դա հինգերորդ կամ վեցերորդ նկարն էր,որ նա դրեց իմ դիմաց:
–Այս ձեռքի վրա կան այնպիսի անսովոր նշաններ,որ ես հրաժարվում եմ դրանք մեկնաբանել առանց ձեռքերի տիրոջ համաձայնությունը հաստատող գրության:
-Մենք ունենք այդ բոլոր մարդկանց համաձայնությունները,-պատասխանեց կինն ու ցույց տվեց նամակը,որ հաստատում էր այն բոլոր մարդկանց համաձայնությունը,որոնց ձեռքերը ես կարդում էի:
Ստանալով այդպիսի հաստատում `ես շարունակեցի գործս: Այդ վերջին ձեռքը մարդասպանի ձեռք էր:Ես չէի կարող սխալվել: Ձախի վրա գծերը խորն էին ու լավ զարգացած,ինչը վկայում էր գիտակից,խելացի մարդու մասին:Սակայն աջ ձեռքի գծերու ցույց տվեցին,որ այդ մարդն օգտագործում է իր ինտելեկտը հանցավոր ճանապարհով գումար ստանալու համար:Կյանքի գիծն ասում էր,որ նրան կկործանի ինքնավստահությունը ,և վաղ թե ուշ ոստիկանությունը նրան կձերբակալի:
-Կարևոր չէ,թե քանի ոճրագործություն է նա կատարել,-նկատեցի ես,-Քառասունչորս տարեկան հասակում նա սպանության փորձ կանի,բայց կձերբակալվի և կդատապարտվի:Նրան կդատապարտեն մահապատժի էլեկտրական աթոռով ,և որոշ ժամանակ մահվան վտանգը կախված կլինի նրա վրա: Սակայն նա մահապատժի չի ենթարկվի,այլ կանցկացնի մնացյալ օրերը բանտում:

Մեյերի աջը

Իմ խոսքերը ճիշտ էին: Հանցագործը,որին կոչում էին “Արյունոտ դոկտոր Մեյեր” ապահովագրում էր Չիկագոյի բնակիչների կյանքը: Հետո տարբեր պարվակներով սկսում էր «հոգալ» նրանց առողջության մասին`թունավորելով նրանց,տիրանում ապահովագրությանը: Դոկտոր Մեյերի դատալսման ժամանակ իմ եզրակացությունը կցված էր գործին:Երկար,աղմկահարույց դատավարությունից հետո,որտեղ նա ամեն կերպ փորձում էր արդարանալ,նրան դապատարտեցին մահապատժի:Բայց էլեկտրական աթոռն ինչ-որ տեխնիկական անսարքություն ուներ,ուստի դատավճիռը փոխարինեցին ցմահ բանտարկության…
Կնոջ գնալուց հետո ես ինձ գերհոգնած զգացի:Նա անգամ չակնարկեց իմ խոսքերի իրավացիության վերաբերյալ:Միայն ասաց,որ կիմանամ արդյունքները մի շաբաթից:Հաջորդ բոլոր օրերը ես անհանգիստ սպասման մեջ էի:Շաբաթ գիշերը ինձ ընդհանրապես չհաջողվեց աչք փակել: Առավոտյան ժամը իննին իմ սևամորթ ծառան թակեց դուռս և արթնացրեց ինձ `ասելով.
-Վեր կացեք պարոն:Աստիճանների վրա մոտ հարյուր մարդ է կանգնած:Նրանք ուզում են տեսնել Ձեզ:
Ծառաս ձեռքի մեջ բռնել էր կիրակնօրյա «Նյու Յորք Ուրլդի» թողարկումը,որի առաջին էջը ամբողջությամբ ինձ էր նվիրված…
(շարունակելի)
Կիսվել

Գլուխ տասնչորսերորդ կամ Ամերիկյան երազանք

(սկիզբն այստեղ)

Ես ուզում էի հաղթել մի քանի մարտադաշտերում միանգամից,ուստի որոշեցի ԱՄՆ ուղևորվել: Երկու շաբաթ անց  ընկերներս ինձ ճանապարհում էին Վաթերլոյի նավամատույցից:Նրանց մեջ էին երկու իմ ընկեր բժիշկները,Բլանոշ Ռուզվելտը և տասնյակ այլ ծանոթներ: Այնտեղ նա ինձ ծանոթացրեց տիկին  Լիլիան Նորդիկայի հետ,ով նույն նավով մեկնում էր ԱՄՆ: Ինձ միայն տխրեցնում էր այն,որ ես մեկնեցի Ամերիկա առանց երաշխավորագրերի`չճանաչելով ոչ մի ամերկացու և չիմանալով նրանց կենսակերպը: Իմ գլխավերևում ծածանվում էր Յունիոն Ջեքը,և ես միշտ մտածում էի,արդյոք այն ազդում է հազարավոր մարդկանց վրա,որոնք Անգլիայից Ամերիկա են գնում…Մտքումս հաջողություն մաղթեցի Անգլիային:

Լիլիան Նորդիկա

Օրեցօր շոգենավն ավելի մեծ արագություն էր հավաքում,կարծես մի արագընթաց գնացք լիներ,որ սլանում էր ալիքներով: Մի քանի օր անց տիկին Նորդիկան ինձ իր նավախուց հրավիրեց թեյ խմելու: Հրավիրվածների մեջ էր նաև հայտնի տենոր Պերուջինին: Թեյից հետո մենք խոսեցինք  պալմիստրիայի մասին ,և տիկին Նորդիկան ինձ խնդրեց կարդալ պարոն տենորի ձեռքերը: Նա ցանկանում էր իմանալ,արդյոք պետք է երգչին լքել մեծ բեմը ու նվիրվել կրոնին,ինչպես պլանավոր էր երգիչը: Պատկերացրեք նրանց զարմանքը,երբ ես հայտարարեցի,որ Պերուջինի շուտով կամուսնանա նույն մասնագիտության կնոջ հետ:Նրանց կշնորհավորեն բոլոր ծանոթ-բարեկամները,բայց կես տարուց նրանց ամուսնությունը կձախողվի,իսկ մի տարուց նրանք կամուսնալուծվեն:

-Շատ արագ է այդ ամենը,նույնիսիկ նահանգների համար,-կատակելով ասացին նրանք:

Սակայն ամեն ինչ այդպես էլ եղավ:Նա սկսեց երգել կազինոյում,այնուհետև ամուսնացավ հրաշալի պրիմադոննայի հետ,ով այդ ժամանակ ամերիկյան բեմի աստվածուհին էր:Մոտավորապես վեց ամիս անց,նրանց ամուսնությունն ավարվեց,իսկ մի տարի հետո էլ զույգը դատարանով ամուսնալուծվեց:Նրանց կարճատև ամուսնական կյանքը իմ անունը հայտնի դարձրեց Նյու Յորքում: Բայց իմ պրոֆեսիոնալ գործունեության սկիզբն Ամերիկայում անհավանական դժվար  և բարդ էր..

(շարունակելի)
Կիսվել

Գլուխ տասներեքերորդ կամ Պարոն Ժուրնալիստը

(սկիզբն այստեղ)

Մի օր ինձ հրավիրեցին կոնսուլտացիայի պարոն  Ու.Տ.Սթիդի  մոտ նրա գրասենյան,որ գտնվում էր Մոուբրի Հաուզ փողոցի վրա;Ես ինձ ջղաձգված էի զգում զգում,քանի որ գիտեի,թե ով է նա: Այդ հանրաճանաչ անձնավորությունը  գտնվում էր հասարակական ուշադրության կենտրոնում,և ցանկացած անցորդ նրա մասին լսում եմ տասնյակ անգամ ամսական,քանզի բոլոր անգլիական թերթերը հիշատակում էին նրան:Կոնսուլտացիան սկսելուց առաջ ես նրան բացատրեցի իմ բարդույթի մասին,նա ըմբռնումով ինձ մոտեցավ:Ես վերցրեցի նրա աջ ձեռքի հետքերը և բացատրեցի նրան տարբեր նշանների նշանակությունը`համեմատելով դրանք ուրիշ հայտնի մարդկանց մոտ առկա նշանների հետ:

Ու.Տ.Սթիդ,Բրիտանացի ժուրնալիստ.հետախուզական ժուրնալիստիկայի հիմադիրներից մեկը.

Տարիներ անց մենք հանդիպեցինք Փարիզում:Այդ ժամանակ ես իմ փառքի գագաթին էի: Պարսից շահի կոնսուլտացիայի ժամանակ էր դա:Ես նախազգուշացրի շահին նրա վրա տեղի  ունենալիք մահափորձի մասին:Անսալով իմ խոսքերին նա հրամայեց գլխավոր վեզիրին ուժեղացնել իր թիկնազորը և համալրել նրանց կազմը,ինչն էլ փրկեց նրա կյանքը:

Մենք նստած էինք Կապուցիների պուրակին հարակից սրճարանում: Պարոն Սթիդը նոր էր վերադարձել Ռուսաստանի ցարին կատարած այցելությունից,ում նա  ծանոթացրել էր «Դեպի Աշխարհը» աշխատության հետ: Պարոն Սթիդը հետաքրքրված էր թվերի իմ տեսությամբ,և նա ինձ խնդրեց բացատրել,թե ինչպես եմ աշխատում կարևոր ու նշանակալի թվերի հետ: Երբ ես նրան պատմում էի վերոհիշյալ շահի մահափորձի ամսաթվի մասին`պարոնը խնդրեց պատմել, թե ինչպես են առանցքային թվերը բացահայտում մարդկանց բնավորությունը և կյանքի իրադարձություները: Հետո նա ինձ տվեց իր որդիների ծննդյան ամսաթվերը,և իմ նկարագրությունից հետո ընդունեց,որ ես ճիշտ եմ նշել նրանց բնավորության գծերը:Ասեմ ավելին,երբ մենք տասը տարի անց կրկին հանդիպեցինք,ես  հաճույքով լսեցի,որ իմ կողմից Փարիզում կանխագուշակված իրադարձությունները,ամբողջովին կատարվել են:

Սթիդի աջը

(շարունակելի)

Գլուխ տասներկուերորդ կամ Օսկարադրամա

(սկիզբն այստեղ)

Օսկար Ուայլդ

Ինձ զարմացրեց աջ և ձախ ձեռքերի տարբերությունը:Չիմանալով,թե ում հետ եմ խոսում,ես բացատրեցի խոսակցիս,որ ձախ ձեռքն արտահայտում է ժառանգական հակումները, մինչդեռ աջը ցույց է տալիս զարգացումը և անձնական ձեռքբերումները: Բայց աջ ձեռքի վրա նրա կարիերան կոտրվում և կործանվում էր որոշակի ժամանակահատվածում: Համարյա մոռանալով,թե որտեղ եմ գտնվում,ես ամփոփեցի իմ դիտումները հետևյալ նախադասությամբ.

-Ձեր ձախ ձեռքն արքայի ձեռք է,բայց աջ ձեռքն ասում է,որ արքան աքսորում է ինքն իրեն: Ձախ ձեռքը վառ ապագա և անվերջանալի հաջողություններ է խոստանում,մինևդեռ աջն ասում է, որ ամեն ինչ ավարտվելու է մեկ չարաբաստիկ օր:

Ձեռքերի տերը չծիծաղեց իմ ասածից.

-Կարող եք ինձ ասել այդ ժամանակահատվածը?,-հարցրեց նա:

-Մի քանի տարուց,հաշված այս օրվանից,-պատասխանեցի ես,-Քառասունմեկ և քառասուներկու տարիների միջև:

-Սա կատակ է:ԿԱՏԱԿ: Օսկար ՈՒայլդը և ողբերգական ավարտ?,-լսվեց ինչ-որ մեկի ձայնը:

Ես նոր հասկացա,որ խոսում եմ Օսկար ՈՒայլդի հետ:Սակայն վերջինս, առանց որևէ բառ ասելու,դուրս եկավ:Բլանշը` զայրնալով ինձ վրա, խնդրեց լքել իր տունը,ասելով.

-Դուք փչացրեցիք ճաշկերույթը `վանելով երեկոյի ամենաանվանի մարդուն…

Ես տեսա Ուայլդին դատալսումից առաջ.դատալսում, որ պետք է ճակատագրական լիներ նրա համար: Առաջին լսումից առաջ նա եկավ ինձ մոտ և հարցրեց, թե արդյոք խզումը նույն տեղում է գտնվում? Ես հաստատեցի ճգնաժամի մոտեցումը,նաև նշեցի,որ նրա Ճակատագիրը չի կոտրվի:Նա լուռ շնարհակալություն հայտնեց ,և հեռանալիս ասաց.

–Իմ բարի ընկեր,դուք ինքներդ շատ լավ գիտեք,որ Ճակատագիրը չունի մարդիկ,որոնք կնորոգեն իր ուղին…

Մեր հաջորդ հանդիպումը տեղի ունեցավ մի քանի տարի անց` 1900 թվականի ամռանը Փարիզում: Ես ընկերներիս հետ նստած էի սրճարանում,երբ կողքովս անցավ մի վտիտ տղամարդ, և նստեց ետին սեղանի շուրջ: Ես նրան չէի ճանաչի,սակայն ընկերներից մեկը բացականչեց.

-Աստված իմ!Նայեք:Նա Օսկար ՈՒայլդն է:

-Ես պետք է նրա հետ խոսեմ,-իսկույն ասացի ես:

–Եթե դուք անեք այդ,-նախազգուշացրեց ինձ ընկերներիցս մեկը,-Ապա այլևս չվերադառնաք մեր սեղանի մոտ:

Չանսալով նրա խոսքերին ես մոտեցա Օսկարին: Հասարակությունից մերժված և անտեսված Ուայլդը հուզվեց իմ արարքից,անգամ արտասվեց.

-Իմ  հաճելի ընկեր,դուք այնքան բարի եք,-ասաց նա,-Հիմա բոլորն ինձ թունավորում և պարսավում են:Ձեր կողմից շատ վեհանձն քայլ էր ինձ մոտենալը:Ես ամեն ինչ զգացել եմ իմ մաշկի վրա.սխալներ,ձերբակալում,աքսոր,ազատ արձակում:Ինձանից երես են թեքել բոլոր ընկերներս:Նրանց գոռոզությունը ու արհամարհանքը ինձ հուսահատության անդունդն է նետել…

Մենք երկար  ժամանակ խոսում էինք մինչև հանգեցին բոլոր լույսերը,լռեց երաժշտությունը,մարդկանց ձայները դադարեցին ,և սրճարանն ընկղմվեց խավարի մեջ:

Անիմաստ էր որևէ հույսեր ներշնչել նրան:Նրա վեհ ուղեղը միանգամից կմերժեր դա: Նա ճանաչեց կյանքի դառն իրականությունը` այն բիրտ ճշմարտությունը,որ Ճակատագիրը պատրաստել էր նրա համար:

-Ես ուրախ եմ որ դուք օգնեցիք ինձ հաղթահարել դեպրեսիան:Դուք հիշում եք այն գիշերը տիկին Բլանշի տանը?Երբ ես իմ փառքի գագաթնակետին էի գտվում:Դուք այն ժամանակ կանխագուշակեցիք իմ անկումը:Ինչու ես ձեր խոսքերը լուրջ չընդունեցի?Այսօր դուք մեկ անգամ ևս ինձ օգնեցիք վերգտնել ինքս ինձ: Բայց ես պետք է հեռանամ այժմ:Հուսով եմ,մենք մեկ անգամ ևս կհանդիպենք:

Դժբախտաբար,մենք այևս չհանդիպեցինք: Մի քանի ամիս անց ես այն սակավաթիվ մարդկանցից էի,որոնք ուղեկցում էին նրա դագաղը գերեզմանատուն…

(շարունակելի)

Գլուխ տասնմեկերորդ կամ Ճակատագրական գեղեցկուհին

(սկիզբն այստեղ)

Մի անգամ սրահ մտավ գայթակղիչ կին: Նա առաջին հաճախորդն էր այդ օրը,և ես նրան բավականին երկար ժամանակ նվիրեցի:Երբ նա հեռացավ,վտանգ զգացի ու մտքի մեջ նորից վերհիշեցի,թե ինչ էի նրան ասել քիչ առաջ: Իմ ներքին հայացքն ուղղված էր դեպի բոլոր ամսաթվերն ու իրադարձությունները,որոնք պետք է կատարվեին նրա հետ:

Իմ սիստեմն ինձ թույլ էր տալիս որոշել սպասվող իրադարձության ժամանակը`մինչև իսկ կոնկրետ  ժամը:Հանկարծ ես հասկացա,որ իմ այցելուին լուրջ վտանգ է սպառնում կրակի հետ կապված `հենց այդ իսկ երեկոյան:Հնարավոր է,որոշ մարդիկ այդպիսի կանխազգացումն անվանեն պայծառատեսություն,բայց ըստ իս,փորձված և պատրաստված միտքը կարող է որսալ “սպասվող իրադարձությունների ստվերը”:

Ես որոշեցի անհապաղ հանդիպել այդ կնոջը և զգուշացնել նրան սպասվող վտանգի մասին:Սակայն չգիտեի կնոջ անունը,քանի որ միշտ այցելուներիս անհայտ մնալու հնարավորություն էի տալիս: Բարեբախտաբար  հեռանալիս ` նա խնդրել էր քարտուղարիս կառապանին փոխանցել հյուրանոցի հասցեն: Բնականաբար,ես անմիջապես այնտեղ մեկնեցի:

Բնութագրելով դռնապանին կնոջ արտաքինը` ես իմացա նրա համարը: Սկզբից նրան թվաց,թե ես խելքս թռցրել եմ:Նա այդպես էլ ասաց ինձ:Տեղի տալով իմ համառությանը`նա վերջապես համաձայնվեց լքել համարը և օրվա մնացած մասն անցկացնել իմ ընկերներից մեկի տանը:

Այստեղ սկսվում է տարօրինակությունը: Ոչ-մի հրդեհ էլ տեղի չի ունենում: Բայց կնոջ սիրելի շնիկը,որին նա մոռացել  էր համարում գիշերը,շնչահեղձ էր լինում գազի արտահոսքից: Այսպիսի անսովոր ձևով ես ծանոթացա հայտնի և հրաշալի Բլանշ Ռուզվելտի հետ:

Բլանշ Ռուզվելտը կարծես Հալլեի գիսավոր լիներ,որ հարյուր տարին մեկ է երևում երկրագնդի հորիզոնում: Այս ամերիկուհուն սիրահարվում էին բոլորը`փողոցային թափառաշրջիկը,բարոն կամ դուքս,պալատում ապրող արքայազն:Նրան բոլորը կոչում էին Բլանշ,որ ֆրանսերենից թարգմանաբար նշանակում է սպիտակ,քանի որ ուրիշ ոչ-մի տիտղոս չէր համապատասխանում նրան ինչպես այդ պարզ անունը:Աստվածների սիրելի այդ օժտված կինը գրում էր վեպեր և բանաստեղծություններ:Նրա գեղեցկությունը,հմայքը,տաղանդը և անմեղ արտաքինը գրավում էին հարյուրավոր տղամարդկանց և կանանց:

«Հրդեհի» հետ կապված դեպքից որոշ ժամանակ անց` նա կազմակերպեց ճաշկերույթ,որտեղ ես պետք է խորհրդատվություն անցկացնեի հյուրերի հետ:Ինձ նստեցրեցին վարագույրի ետևում,որպեսզի ես չիմանամ,թե ում հետ եմ խոսում: Սեանսն ավարտելուց հետո ինձ ծանոթացրին մի շարք բարձրաստիճան այրերի և կանանց հետ:

Իմ  առանձնահատուկ հաջողությունը այդ երեկոյան ես կապում եմ Օսկար Ուայլդի հետ,ով այդ ժամանակ իր փառքի գագաթին էր:Երբ ես տեսա նրա հաստ ձեռքերը բարձիկի վրա,ես անգամ չէի կարող մտածել,որ դրանք պատկանում են այդ մեծ անձնավորությանը:Դրանք ոչնչով աչքի չընկնող ձեռքեր էին…

(շարունակելի)

Գլուխ տասներորդ կամ “Բժիշկ”-իրավաբանը

(սկիզբն այստեղ)

Լոնդոնը կրկին խոսեց իմ մասին այս անգամ շատ աղմկոտ: Մի քանի թերթեր,որոնք բացառիկ հաճույք են ստանում ցածրացնելով և չարախոսելով,իմ գրասենյակ ուղարկեցին իրենց լրագրողներին: Վերջիններս իմ հասցեին սպառնալիքներ հնչեցրին և կրկին հիշեցրին ինձ  Հենրի VIII-ի որոշման մասին: Այդ ամենից ես խորը հոգեկան վնասվածք ստացա:

Հաջորդ երկուշաբթի մամուլում հայտնվեցին երկու խայթող հոդվածներ. զգալով ուժեղ դեպրեսիա`ես խնդրեցի իմ քարտուղարին այլևս չընդունել պատվերներ մինչ շաբաթվա վերջ:Ամբողջ այդ շաբաթը ես ջանասիրաբար աշխատում էի,քանզի ըստ իմ որոշման,հետևյալ շաբաթ օրը Կեյրոյի կարիերան պետք է վերջանար:Սակայն Ճակատագիրը,ինչպես միշտ, միջամտեց, և դեպքերը միանգամայն այլ կերպ ընթացան:

Ենթադրյալ վերջին հաճախորդը մի տիկին էր,ով սեանսն ավարտելոց հետո ,ասաց.

-Այսոր երեկոյան իմ տուն կժամանեն հետաքրքիր մարդիկ:Չեք համաձայնվի գալ ինձ մոտ և ցուցադրել ձեր արվեստը?Ինչ հոնորար դուք կպահանջեք դրա համար?

-Ոչինչ,-պատասխանեցի ես,-Բացարձակապես ոչինչ,քանզի այսօր ժամը վեցից Կեյրոն այլևս գոյություն չի ունենա:Այնուամենայնիվ եթե դուք պնդում եք,ես մեծ հաճույքով կմատուցեմ ձեզ այդ ծառայությունը,քանի որ ուզում եմ համոզել ինտիլիգենտ մարդկանց,որ իմ պրոֆիլի մասնագետները խաբեբաներ և սրիկաներ չեն:

-Շնորհակալություն,-ասանց նա,-Դուք այսօր կունենաք այդ հնարավորությունը:Ահա Ձեզ իմ այցեքարտը “Տիկին Ուոլթեր Փալմեր,Բրուք փողոց”:Սպասում եմ Ձեզ երեկոյան ժամը իննին:

Հյուրերը կանգնած էին աստիճանների վրա `զրուցում և ծիծաղում էին: Առաջին մարդը,ում նրանք ուղարկեցին ինձ մոտ,մի տարեց պարոն էր,որին բոլորը կոչում էին “բժիշկ“:”Բժիշկը”  լուռ և հանգիստ համաձայնվեց այդ “տանջանքին”,և մի քանի րոպե անց ես կրճատ նկարագրեցի իր կարիերայի առանցքային կետերը,ինչպես նաև  ամսաթվերն ու տարիները,երբ նա որոշակի կարևոր քայլեր է կատարել իր կյանքում:

Ջորջ Լյուիս

-Թող իմ գիտությունը Ձեզ համար սխալ մնա,բայց ես կասեմ,որ դուք բժիշկ չեք:Դուք ավելի շուտ Լուսնից իջած մարդ եք,քան բժիշկ:

-Իսկ ինչ են ասում ձեռքիս գծերը իմ մասնագիտության մասին?,-քմծիծաղով հարցրեց նա.

-Միայն մեկ բան,-պատասխանեցի ես,-Դուք իրավաբան եք,ավելի ճիշտ քրեական իրավաբան:

Հանելով գրպանից այցեքարտը` նա ասաց.

-Այժմ Դուք իսկապես կարող եք իմանալ իմ մասնագիտությունը:

Այցեքարտի վրա գրված էր քաջ հայտնի անուն Ջորջ Լյուիս:

Այնուհետև “դաժան փորձությունն” անցան պարոն Հերբերտ Գլադստոնը,Հենրի Իրվինգը և էլի տասնյակ հայտնի մարդիկ: Ժամը երեքի մոտ տիկին Փալմերն իր կառքով ինձ տուն ուղեկցեց`խոստանալով  կրկին այցելել ինձ:

Հաջորդ օրն իսկ նա եկավ գրասենյակ և հայտնեց բարձր հասարակության շրջանում իմ փայլուն  հաջողության մասին :

-Դուք ոչ-մի դեպքում չպետք է թողնեք այս զբաղմունքը,-համոզում էր ինձ գրավիչ տիկինը:

Ես ցույց տվեցի նրան թերթերում հայտնված հոդվածները,որոնցում խոսվում էր պառլամետնի որոշման  և դրա արգելքների մասին:Նա իսկույն ցնծությամբ պատասխանեց.

–Դուք երեկ մեծ ազդեցություն թողեցիք պարոն Ջորջ Լյուիսի վրա:Ես կհարցնեմ նրա կարծիքը ու կվերադառնամ:Սպասեք ինձ:

Վերադառնալով` նա ասաց.

-Պարոն Լյուիսի կարծիքով ձեր գործունեությունը միանգամայն տարբերվում է խաբեբայությունից,որը նվում է որոշման մեջ:Դուք այդ օրենքի իրավասության մեջ չեք գնվում,եթե որևէ հարցեր առաջանան,այդ գործի ընթացքը փոխանցեք պարոն Լյուիսին:Նա կպաշտպանի Ձեր շահերը դատարանում:

Հաջորդ առավոտյան ես վերսկսեցի իմ պրոֆեսիոնալ գործունեությունը,և այլև չէի անհագստանում ասեկոսեների,հոդվածների և այդ հնացած որոշման համար:

(շարունակելի)

Գլուխ իններորդ կամ Աշխարհահռչակ դերասանուհին

(սկիզբն այստեղ)

Իհարկե,այս դեպքից հետո անմբողջ Լոնդոնն իմ մասին խոսեց, և հաճախորդների հոսքը իսկապես չէր դադարում,մարդիկ հերթագրվում էին ընդունման շաբաթներ առաջ:

Մի երեկո ինձ այցելեց անծանոթ պարոն և խնդրեց իր հետ գնալ մի տիկնոջ մոտ,ում ձեռքերն,ըստ պարոնի,ինձ մոտ մեծ հետաքրքրություն պետք է առաջացնեն:Ես համաձայնվեցի և պարոնն ինձ ուղեկցեց Սուրբ Ջոնի անտառի մոտ գտնվող մի տուն:Մտնելով տուն`մեզ դիմավորեց մի կին,որի ձեռքերը և դեմքը ծածկված էին շժարշով: Նա դրեց իր ձեռքերը մետաքսե բարձի վրա:

Այո,հիրավի դրանք հրաշալի ձեռքեր էին:Դրանց գծերը և նշանները կախարդեցին ինձ,ես բառեր չունեին նկարագրելու դրանք:Կինն անդադար ասում էր «Mon Dieu,comme c’est bien vrai».(Աստված իմ,այդ ամենն իսկապես ճիշտ է)Նկարագրելով  նրա լուսապայծար փառքն ու հաջողությունը,վերելքները և բազմաթիվ հաղթահարված դժվարությունները `ես պատմեցի նրան բազմաթիվ հույսերի և լույսերի մարման մասին,հավակնությունների բլուրից դանդաղ անկման և ողբերգական ավարտի մասին :

Սարա Բեռնարի կախարդիչ հայացքը

Նա ետ քաշեց  սպիտակ ձեռքերը,լսվեցին խուլ  հեկեկանքներ: Բացվեց շժարշը ,և ես ճանաչեցի մեծն Սարային : Նրա երազկոտ աչքերն ուղիղ ինձ էին նայում..

-Սա իմ կյանքի ամենահրաշալի պահերից մեկն է,ես անգամ չեմ հավատում:Գուցե սա երազ է…?

Այդ պահին ես մտածեցի որ սպեկտիկ հասարակությունը երբեք չի հավատա իմ խոսքերին Եվ որպես ապացույց այն բանի,որ ինձ բախտ է վիճակվել տեսնել մեծն Սարային,ես համոզեցի նրան գրառում թողնել իմ հուշամատյանում:Իրեն հատուկ ձեռագրով նա գրեց հետևյալը.

«Քանզի Աստված մեր ձեռքերի մեջ տեղադրել է մեր ապագայի և անցյալի մասին վկայող գծեր ու նշանները,ապա ես միայն ափսոսում եմ նրա համար,որ մենք այդ գծերով չենք կարող իմանալ բարեկամների Ճակատագրի մասին,ում կարող էինք տեղեկացնել սպասվող խնդիրների և դժբախտությունների մասին: Այստեղ նույպես Արարիչն իմաստուն է վարվել,թող այդպես լինի:Ամէն:

Սարա Բեռնար»

Սարայի գնալուց առաջ ես վերցրեցի նրա ձեռքի հետքը: Ես այժմ կներկայացնեմ ձեռքի կրճատ նկարագրությունը,որն անշուշտ կհետաքրքրրի կարդացողներին:

Բեռնարի աջը

Սկսենք հենց ձեռքի ձևից.կիսաշրջանաձև ափի տեսակ և սրածայր մատներ,ինչը վկայում է արտիստիկ,իմպուլսիվ և  դյուրագրգիռ բնույթի մասին:Այժմ դիտարկենք գծերը,որոնք խորն և ուղիղ են,ինչը վկայում է ուժեղ և վճռական անհատականության մասին:Նրա երկու գծերը,որոնք բարձրանում են դաստակից դեպի համապատասխանաբար միջնամատը և մատնեմատը,հազվադեպ են լինում այսպես հստակ տեսանելի: Միջնամատի մոտ գնացող գիծը կոչվում է Ճակատագրի(Անհատականության) գիծ(1),իսկ մատնեմատի մոտ գնացող գիծը կոչվում է Արևի(Ապոլոնի) գիծ(3),որը բնութագրում է գիծն ունեցողի վառ անհատականությունը,փառքը և հաջողությունը:Բազմաթիվ ձեռքերի վրա այդ գիծն իսպառ բացակայում է,որոշների վրա այն արտահայտված է ոլորապտույտ,կոտրակված կամ անորոշ ձևով:Բայց եթե այդ գիծն ուղիղ և խորն է,ապա այդպիսի մարդուն սպասում է փառք ու հաջողություն,հայտնիություն:

Կենտրոնական,հորիզոնական գիծը,որն անցնում է ամբողջ ձեռքով կոչվում է Գլխի(Մտքի) գիծ(2):Եթե այն,տիկին Բեռնարի դեպքի նման,ուղիղ և պարզ է,ապա ցույց է տալիս ուժեղ միտք և ակտիվ,վճռական կամք:Եթե գիծը կտրում անցնում է ամբողջ ափը,ապա դա վկայում է նրա մեծ հանճարի բազմակողմանիության մասին բոլոր ոլորտներում,որին անդրադարձել է Սարան:

1.Ճակատագրի գիծ 2.Գլխի գիծ 3.Արևի գիծ

(շարունակելի)

Գլուխ ութերորդ կամ Մայր ու դուստր

(սկիզբն այստեղ)

Հրեա ընկերոջս հետ պայմանագիրը խզելուց հետո հաճախորդների հոսքը շատացավ.տասնյակ կանայք և տղամարդիկ գալիս էին լսելու,թե ինչ կասեմ ես նրանց :Մարդիկ միմյանց խորհուրդ էին տվել ինձ մոտ գալ և,առաջին մի քանի ամիսն իմ գործը ծաղկում էր:

Մի անգամ ինձ այցելեց գոռոզամիտ մի տիկին,որն եկել էր  իր գեղեցիկ դստեր  հետ,ով սկսնակ,սակայն,արդեն հայտնի դերասանուհի էր:Տիկինը հրաշալի ապագա էր պլանավորել իր փխրուն և առաջին հայացքից անբիծ թվացող աղջկա համար: Ես միշտ կոնսուլտացիաներ եմ անցկացնում հաճախորդի հետ միայն,սակայն գոռոզ կինն անգամ լսել չցանկացավ.

-Ես չեմ կարող մեն մենակ թողնել երիտասարդ աղջկան տղամարդու հետ ,-հայտարարեց նա,-Ինչ կմտածեն մարդիկ?

Ես փորձում էի վստահեցնել կնոջը,որ ինձ միայն աղջկա ձեռքերն են հետաքրքրում: Ապարդյուն: Վերջիվերջո ես համաձայնվեցի կնոջ ներկայությանը և նա,իր հերթին խոստացավ լռել և չմիջամտել կոնսուլտացիայի ընթացքին:Ես շատ նյարդայնացած էի,փորձից հայտնի էր ինձ,որ անգամ ամենամոտ մարդիկ հազվադեպ էին ճանաչում իրենց բարեկամների իսկական դեմքը:Ծնողները սովորաբար ընդհանրապես չգիտեին իրենց զավակների բնավորությունը:

Աղջիկը կարծես Մադոննայի մարմնացումը լիներ…Նա դրեց բարձիկի վրա նրբագեղ ձեռքերը: Ես մի պահ հայացք գցեցի խճճված գծերի բարդ լաբիրինթոսին,այնուհետև զարմանքով նայեցի այդ տասնիննամյա աղջկա հանգիստ և ինքնահավան դեմքին: Եվ այստեղ ես սխալվեցի…

Կարծելով,թե մայրը գիտի իր դստեր խնդիրների մասին, և դուստրն եկել է ինձ մոտ խորհրդի համար`ես խանդավառությանբ պատմեցի դստեր և սիրեցյալի հետ վերջերս պատահած խզման մասին, և զգուշացրեցի նրանց վրա կախված խայտառակության մասին: Ամոթն ու խղճահարությունը ստիպեցին ինձ լռել և թաքցնել այս պատմության բոլոր մանրամասները,քանզի եթե շարունակեի,մայրը կարող էր հանկարծամահ լինել:Տեսնելով տիրուհու զայրույթից կարմրած  դեմքը`ես հասկացա իմ սխալը և կարեկցանքով նայեցի աղջկան:Սակայն վերջինս հանգիստ հագնելով ձեռնոցները քամահրաբար ասաց.

-Մայրիկ!Դուք ինձ ինչ-որ խաբեբայի մոտ եք բերել:

Մի պահ ես իսկապես հավատացի նրա խոսքերին:Այնուհետև կայծակը որոտաց ,և մեծապատիվ մայրն ասաց այն ամենը,ինչ մտածում էր իմ ու իմ արվեստի մասին: Հետո նա մրրիկի պես լքեց սենյակը..

Այդ օրն ուժասպառ էի: Ես չէի կարող սխալվել գծերի մեկնության մեջ,սակայն իմ բացթողումը կայանում էր հաճախորնդերի թերագնահատման մեջ:Այդ կանայք կարող էին վատ ռեպուտացիա ստեղծել ինձ :Այսուհետ ամեն մի տանը,դեղատանը կամ խանութ,որտեղ այցելեր մեծարգո տիկինը `պետք է մեղադրեր ինձ իր աղջկան զրպարտելու մեջ:

Մի քանի օր անց թերթում հաղորդագրության հայտնվեց այն մասին,որ այդ հաճելի աղջկան,այդ բավականին հայնտի դերասանուհուն,ձերբակալել են չեկերի կեղծման համար:Խայտառակված ամուսինը հեռացել էր Անգլիայից`թողնելով աղջկան Ճակատագրի քմահաճույքին…

(շարունակելի)

Գլուխ յոթերորդ կամ Պայմանագրի այրումը

(սկիզբն այստեղ)

-Նայիր,-բղավեց նա մատնացույց անելով ինձ հոդվածը,-Ես կորած եմ…

Հոդվածում գրված էր պալմիստրիայի մոդայի մասին,որը ես ներմուծում էի Լոնդոն:Ուզենալով ցույց տալ իր տեղեկացվածությունն այս բնագավառում`լրագրողը ցիտում էր պառլամենտի որոշումը,որը սահմանում էր նման գործունեությունը ապօրինի: Այդ որոշումն ընդունվել էր Հենրի VIII–ի օրոք: Հավանաբար,”ուրախ միապետը” չէր ցանկանում ,որ իր բազմաթիվ կանայք օգնություն գտնեն պալմիստների և աստղագուշակների մոտ ու իմանային իրենց դժբախտ Ճակատագրի մասին:

Պառլամենտի որոշումն ասում էր .” Ցանկացած անձ կամ անձանց խումբ,որոնք զբաղվում են պալմիստրիայով,աստղագուշակությամբ,կախարդությամբ կամ այլ նմանատիպ սատանայական գործունեությամբ,կճանաչվեն խաբեբաներ և սրիկաներ:Նրանց պատկանող շարժական և անշարժ գույքը կբռնագրավվի,նրանք կպատժվեն նաև անարգության սյան մոտ մեկ տարի կանգնելով,որին կհետևի երկրից աքսոր կամ ցմահ բանտարկություն”:

Եղիզաբեթ թագուհու օրոք այս որոշումը ժամանակավորապես կասեցվել էր,որը բացատրվում է թագուհու համակրանքով դեպի Ջոն Դին: Պատմությունը վկայում է այն մասին,որ այս առեղծվածային մեծն աստղագուշակը և պալմիստը ավելի քան քսան տարի եղել է թագուհու խորհրդականը և,գուցե,Անգլիայի ներկա վեհությունը բացատրվում է նրանով,որ թագուհին օգտվում էր Ջոն Դիի օկուլտիկ գիտելիքով:

Գեորգ III-ի օրոք,որի անունը կապվում է Ամերկայի կորստի հետ,այս որոշումը նորից վերականգնվեց ,և դատարանները մեղադրեցին մի քանի մարդկանց վհուկության մեջ: Ինչևէ,այս որոշումը ամբողջովին չէր արգելվել ,և  այս «խելացի» օրենքը պահպանվել էր մինչ օրս:Ահա թե ինչու էր իմ հրեա ընկերն այդքան ահաբեկված.

-Սիրելի երիտասարդ,ես սննկացած եմ,-դողացող ձայնով նա ասաց,-Ես պետական ծառայող եմ և  մի քանի տարի հետո պետք է թոշակի անցնեմ: Եթե ինչ-որ մեկն իմանա իմ օժանդակության մասին մի մարդու,ով խախտել է պառլամենտի որոշումը,ես ամեն ինչ կկորցնեմ: Դուք պետք է վերադարձնեք ինձ իմ փողերը,որից հետո մենք կպատռենք պայմանագիրը ու կայրենք այն: Իսկ եթե ձեզ մոտ հարցեր առաջանան,ապա երբեք չհիշատակեք իմ անունը,և ոչ-ոքի չասեք,որ մենք երբրէ ծանոթ ենք եղել:

Հինգ րոպե անց մենք այրեցինք պայմանագիրը, սեղմեցինք ձեռքերը`հաջողություն մաղթելով միմյանց:

Ես նորից ազատ մարդ դարձա…

(շարունակելի)

Գլուխ վեցերորդ կամ Կեյրոյի հայնտությունը

(սկիզբն այստեղ)

Այդ իսկ օրը ես քաջություն հավաքեցի և սկսեցի փնտրել Վեստ-Էնդում սենյակ,որտեղ  կարող էի ապրել և զբաղվել իմ արհեստով: Պարզվեց` դա շատ դժվար գործ է: Տանտերերի մոտ իմ գիտությունը ասոցացվում էր գնչուների և ինչ-որ վատ ու ապականված բանի հետ: Երբ ես հայտնում էի, թե ինչ նպատակով եմ ցանկանում վարձակալել տարածքը, միանգամից ստանում էի դաժան մերժում, որը երբեմն ուղեկցվում էր սատանայական գայթակղությունների մասին խրատներով:

Վերջապես ես հանդիպեցի մի կալվածատեր շոտլանդուհու, ով օրինակելի կաթոլիկ էր մեծ դրամապանակով և թոքախտավոր ամուսնով:Սակայն նրա խիղճը հանգստացնել չհաջողվեց. երբեմն ես ականատես էի լինում այն փաստին,թե ինչպես է այդ կինն ամեն առավոտ և երեկո օծում իմ ընդունարանի դուռը սուրբ ջրով…Սակայն ինձ ուրիշ բան էր անհանգստացնում. ես նախկինի պես չունեի պատշաճ անուն,որով կարող էի ներկայանալ հանրությանը: Իմ հայրը դեռ կենդանի էր և ես չէի ցանկանում օգտագործել իմ իրական ազգանունը: Հրեա ընկերս ամեն օր առաջարկում էր ինձ նորանոր աստվածաշնչյան անուններ և հատկապես Սողոմոն անունը: Բարեբախտաբար, նա վերջերս բաժանվել էր,և այդ միապետի անունն իրեն հիշեցնում էր Կին անունով գաղտնիքների պահեստի մասին: Վերջիվերջո, նա որոշեց, որ այդպիսի նշանակալի անունը շատ ռիսկային էր ինձ նման երիտասարդ մարդու համար:

Օրերն անցնում էին, բայց իրավիճակը չէր փոխվում: Հրեան արդեն սկսում էր անհանգստանալ, և իմ ձգձգվող փնտրտուքներն անհիմն քմահաճույք էր անվանում: Սակայն երբ ես ինձ համար անուն ընտրեցի, նա մինչև վերջին պահն իսկ չէր ցանկանում ընդունել այն:

Մի երեկո մտքում բազմաթիվ անուններ էի տեսակավորում,երբ իմ աչքերի առաջ հայտնվես «Կեյրո» անունը անգլերեն և հունարեն լեզուներով:Հաջորդ առավոտ ես հայտարարեցի հրեային մտքիս փայլատակման մասին: Նա մի քանի անգամ կրկնեց այդ անունը բարձրաձայն, իսկ հետո  հավելեց  , որ ես պարզապես հիմար եմ: Ըստ հրեայի` այդ անունն անիմաստ էր, միանգամայն անօգուտ: Իզուր էին իմ բոլոր ճիգերը նրան բացատրելու, որ «կեյր» բառը հունարեն նշանակում է «ձեռք», որ կիրթ մարդիկ Կեյրոյին կընունեն որպես պալմիստի  և ձեռքի գծերը մեկնողի:Վախենալով, որ հրեան նորից խոսակցություն կսկսի իր սիրելի Սողոմոնի մասին`ես գնացի մոտակա տպարան և «Կեյրո» անունով աֆիշաներ պատվիրեցի:

Մի շաբաթ անց ինձ մոտ արդեն գալիս էին հաճախորդներ, իսկ մեկ ամիս անց իմ ընկերը ստացավ տարածքի վարձակալության համար ինձ տրված գումարը: Դրանից բացի, ես նրան տվեցի եկամտիս կեսը պայմանագրի համաձայն: Նա շատ բավարարված էր և միշտ ուրախ էր իր «օկուլտիկ ներդրումով» : Բայց նրա ուրախությունը երկար չտևեց: Մի երեկո նա  իմ աշխատասենյակ ներխուժեց բավականին ջղաձգված ու առջևս դրեց թերթը…

(շարունակելի)

Գլուխ հինգերորդ կամ Հրեա նյութապաշտը

(սկիզբն այստեղ)

Մի օր  տուն վերադառնալիս ես տեսա հրեական արտաքինով պարոնի,որն ուշադիր զննում էր ինձ: Զարմանալի է,ինչով եմ ես այդքան հետաքրքրել այդ պարոնին?Հրեաները ինձ մոտ միշտ ասոցացվել են փողի հետ:

Հրեաները միշտ անլուծելի մի հանելուկ էին ինձ համար: Դեռ դպրոցում ես մանրամասն ուսումնասիրել էի նրանց պատմությունը: Օկուլտիկ հարցերի պատասխանը փնտրելիս շատ հաճախ ստիպված էի ուսումնասիրել հուդայականությունը: Ես անքուն գիշերներ էի անցկացնում,կարդալով մեծ Քաբալլայի հրաշքների մասին,բայց երբեմն ինձ հարց էի տալիս,ինչու է այդ ազգն ամենասկեպտիկն ու նյութապաշտը…?

Այդ միտքը նորից ինձայցելեց: Ազգ,որին  Աստված սովորեցրել է Օկուլտիզմը,որի պատմական իրադարձությունները կանխագուշակվել էին շատ դարեր առաջ,որի այբուբենի տառերը կապված էին թվերի և դրանց օկուլտիկ նշանակության հետ…Ես միշտ գուշակում էի,թե ինչու են այդ ազգն անվանում «Աստծո կողմից ընտրյալ»?Սուրբ Գրքի ոչ-մի էջում ես այդ մասին վկայություն չգտա,և եկա այն համոզման,որ նրանք ընտրվել են որպես մի ազգ,որի միջոցով Արարիչը բացատրում է ամբողջ մարդկության օկուլտիկ նշանակությունը: Նրանք Ճակատագրի երեխաներն են,որոնք հաղորդեցին Աստծո նպատակները մյուս բոլոր ազգերին:

Հանկարծ մտքերիս այս ամբողջ հոսքն ընդհատվեց ուսիս հպումով:Ես շրջվեցի և տեսա այդ նույն հրեային,ով ինձ հետևում էր:

–Կներեք,-ասաց նա,-Դուք հիշում եք ինձ?

-Ոչ,-խոստովանեցի ես

–Թույլ տվեք ինձ հիշեցնել:Եգիպտոսում Դուք կարդացել եք իմ ձեռքի վրա եղած նշանները:Այն ամենն ինչ ասացիք ճիշտ էր,ներառյալ կնոջս հետ ապահարզանը,որ տեղի ունեցավ անցյալ ամիս :

-Կարծում եմ Դուք գոհ եք արդյունքից?

-Արդյունքն ինձ համար կարևոր չէ,-ասաց նա,-Ես ամեն դեպքում երբեք չեմ հավատա ճշգրիտ գուշակությունների հնարավորությանը:Դուք կարող եք ինքներդ Ձեր ապագան ստեղծել: Եթե Դուք դեմ չեք,ես կցանկանայի Ձեզ ցանոթացնել իմ ընկերների հետ:Դուք համաձայն եք?

-Այո: Ես հիմա ազատ եմ:Միայն պետք է մի  տասնյակ հոդվածներ գրեմ թերթերի համար:

-Թողեք այդ գործը անտաղանդ ապուշներին,-ժպտալով պատասխանեց նա:

Մենք ուղևորվեցինք նրա գրասենյակ,որի պատերից կախված էին բորբոսնած նկարներ: Իմ նոր ընկերը պետական ծառայող էր,բայց փող էր վաստակում ձեռքի տակ ընկած ամեն բանից:Կես ժամ անց ես դուրս եկա նրա աշխատասենյակից`ստորագրելով իմ պրոֆեսիոնալ գործունեության սկիզբը Լոնդոնում ազդարարող պայմանագիրը ձեռքումս: Այդ պայմանագիրն ինձ պարտավորեցնում էր  նրան տալ իմ եկամտի հիսուն տոկոսը տասներկու տարվա ընթացքում…

(շարունակելի)

Գլուխ չորրորդ կամ Ստեղծագործական կյանքի ավարտը

(սկիզբն այստեղ)

Իստ-Էնդում տեղի ունեցավ հանելուկային սպանություն.մարդասպանը, դռան վրա թողնելով իր ձեռքի արյունոտ հետքը, հեռացել էր հանցանքի վայրից: Ես առաջարկեցի իմ օգնությունը ոստիկանությանը,և արյունոտ հետքի գծերի վերլուծությունը ինձ հուշեց,որ սպանությունը կատարել է զոհի բարեկամը:Իմ կարծիքը հաշվի առնվեց,և ոստիկանությունը որոշ ժամանակ անց ձերբակալեց հանգուցյալի հորեղբոր որդուն,որին անուղղակիորեն կասկածվում էին սպանության մեջ:Որոշ ժամանակ անց,հարցաքննության ժամանակ,նա խոստովանում է հանցանքը:

Սակայն ես այդժամ չէի ցանկանում կիրառել պալմիստրիան պրոֆեսիոնալ մակարդակով:Ավելի ճիշտ,ես դեռ պատրաստ չէի այդ աշխատանքին, և զբաղվում էի սիրելի գործով ազատ ժամանակ` նորանոր օրինակներով հարստացնելով ձեռքերի հետքերի հավաքածուս,որն ունեի դեռահասությունից սկսած:

Շուտով իմ գրական տաղանդը սպառվեց: Ես այլևս չէի կարող բատաստեղծություններ գրել թերթերի համար: Կյանքն ինձանից ավելին էր պահանջում:Ընթերցողները իմ պոտենցիալի անկում նկատեցին, և սկսեցին վերադարձնել գործերս`պոեմները և հոդվածները,որոնք առաջ մեծագույն ուրախությամբ տպագրում  էին: Իրենց նամակներում խմբագիրները ափսոսանքի խոսքեր էին հայնտում կամ պարզապես գրում.”Ձեր ոճը փոխվել է և այլևս չի բավարարում մեր պահանջներին”:

Մի գորշ հոկտեմբերյան առավոտ ես վերադառնում էի Ֆլիթ փողոց միանգամայն մռայլ տրամադրությամբ կրոնական թերթի խմբագրի հետ տեղի ունեցած հարցազրույցից հետո: Այս մարդը միշտ ցուցաբերում էր ակնհայտ հետաքրքրություն իմ և իմ ստեցծագործական գործունեության հանդեպ: Հարգարժան Դ.-ն թերևս ամենաբարի խմբագիրն էր,որի հետ երբևէ բախտ է վիճակվել հանդիպել: Ի զարմանս ինձ, նա մոտեցրեց աթոռն ու խոսեց հետս հոր նման:Նա մատնանշեց նոր հոսանքները,որոնք առաջացել էին բանաստեղծություններիս մեջ,որոնք սակայն չէին համապատասհանում նրա`իմ մասին ունեցած կարծիքին: Ծերունու աչքերում ես մի պատանի էի,ով ընտրել էր «ճիշտ ուղին» կամ «լայն ճանապարհը»: Պարոն Դ.-ն իր պարտքն էր համարում տեղեկացնել ,որ ես հայտնվել եմ ընտրության առջև.ընտրություն,որն,ըստ պարոն Դ.-ի,կորոշի իմ հետագա կյանքը: Նա համարյա արցունքներն աչքերին ավելացրեց.

-Տղաս,դու հիմա կանգնած ես նեղ,փշածածկ արահետի վրա: Ընկնելով լայն ճանապարհից` դու քայլում ես նեղ շավղի վրա,որ հասանելի է միայն որոշ ոչ-ադեկվատ մարդկանց…

(շարունակելի)

Գլուխ երրորդ կամ Հինավուրց քաղաքակրթությունների կանչը

(սկիզբն այստեղ)

Մի որոշ ժամանակ անց ինձ մոտ ցանկություն առաջացավ գտնվելու հեռավոր երկրներում:Առանց երկար մտածելու ես դարձա Հնդկաստան գնացող առևտրական նավի ուղևոր, և մի ամսից նավը ժամանանեց լեգենդար Բոմբեյ քաղաքը: Այնտեղ ինձ հաջողվեց ծանոթանալ հատուկ խմբին պատկանող բրահմանների հետ,որոնց նախնիները մեր թվարկությունից հազարավոր տարիներ առաջ ստեղծել և զարգացրել էին «Սամունդրիկան»`մարմնի տարբեր մասերը մեկնաբանելու գիտությունը:

Հնդկաստանում հատուկ ուսուցում անցնելուց  հետո ես վերադարձա Լոնդոն,որտեղ պարզվեց ,որ ժառանգել եմ մեծ կարողություն իմ մահացած բարեկամնից: Այսպես Ճակատագիրն ինձ հնարավորություն ընձեռեց զբաղվել իմ ամենասիրելի գործով.ես այցելում էի հիվանդանոցները և քրեակատարողական հիմնարկները`հավաքելով տարբեր խավի,տեսակի և նախասիրությունների մարդկանց ձեռքերի հետքեր:

Սակայն, արևելյան երկրներ ճանապարհորդելու նկատմամբ իմ կիրքը, և Հնդկաստանում ձեռք բերած խորշանքս անհետաքրքրիր արևմտյան կենսակերպի հանդեպ ուղղեցին իմ հայացքը դեպի մեկ այլ առեղծվածային երկիր`հազարամյա Եգիպտոս:Հասնելով այնտեղ`ես մի որոշ ժամանակ հետազոտում էի քանդված տաճարները ու դամբարանները և այցելում էի այն վայրերը,որտեղ Օկուլտիզմը ստեղծողները կառուցել էին իրենց հիասքանչ բուրգերը:

Գալով Կահիրե` ես տեղեկացա,որ Լոնդոնում իմ վստահված անձը մսխել է ամբողջ կարողությունս ` թողնելով  ինձ առանց գրոշի:Այստեղ ես առաջին անգամ ստիպված էի օգտագործել պալմիստրիան արևտրական նպատակներով, և իմ հյուրասենյակում ընդունելով մեծաթիվ հաճախորդների` ինձ հաջողվեց Լոնդոն վերադառնալու գումար վաստակել:

Լոնդոնում ակնհայտ դարձավ,որ իմ ողջ կարողությունը հօդս է ցնդել,իսկ ինձ սննանկացրած մարդը հեռացել է կյանքից ինքնասպանության դռնով:

Գիտակցելով իմ ողորմելի իրավիճակը` ես վերանայեցի իմ հնարավորությունները.ունենալով բնատուր գրական կարողություն` որոշեցի օգտագործել այն որպես ապրուստի միջոց: Ինչ-որ ժամանակ իմ տաղանդն ինձ իսկապես օգնում էր ապրել և անգամ վայելել պարզ,առօրեական հաճույքները:

Յոթհարկանի տան ձեղնահարկում ինձ ոչ-ոք չէր անհանգստացնում: Այդ ժամանակ ես դեռ չունեի ոչ իսկական թշնամիներ, ոչ էլ հավատարիմ ընկերներ,որոնք նեղ աստիճաններով կբարձրանային իմ կացարանը:Սակայն մի քանի ամիս անց ինձ նորից պետք եկան ձեռքեր կարդալու իմ գիտելիքները….

(շարունակելի)