Մտորումներ վիրտուալ վայ-հայրենասերների մասին

Զորացրվելուց հետո շատ էի ցանկանում անդրադառնալ այս թեմային և խոսել վիրտուալ վայ-հայրենասերների մասին: Շնորհակալություն Միքայելին հիշեցնելու համար:
Սկսեմ նախ այն մարդկանցից, որոնք հպարտ են, որ հայրենասեր են: Հայրենասիրությամբ հպարտանալը, նույնն է ինչ, հպարտանալ նրանով, որ սիրում ես ծնողներիդ, սիրած աղջկան կամ երեխայիդ նորածին: Սերը հայրենիքի նկատմամբ քաղաքացու, կամ ինչու քաղաքացու, առհասարակ մարդու բնականոն կեցության մասն է կազմում ըստ իս:
Վերջերս հայկական իրականության մեջ հայրենասիրությունը դարձել է մասնագիտություն, այն էլ միայն վիրտուալ, ասել է թե, անիրական, սին, մտացածին իրականության մեջ: Կա նույնիսկ վիրտուալ հայրենասերների մի ամբողջ զորագունդ, ավելի շուտ բանակ, ովքեր պատրաստ են զոհաբերել իրենց վիրտուալ կյանքը հանուն հայրենիքի, ու ամեն օր դա անում են համակարգչի դիմաց նստած մեկ բաժակ սառը գարեջուր ըմպելով, ուղղակի վատն այն է, որ ամեն օր հայրենիքի համար մարտիրոսանալուց հետո, կարծես հրաշքով հարություն են առնում և շարունակում իրենց անվերջ պայքարը: Էհհ,ինչ ասեմ ՛՛Հերոսը մի անգամ է մեռնում, վախկոտը՝ հազար՛՛:

Մտորումներ գրքերի մասին…

Հետևելով Հեթանոս Գևորգի օրինակին,ցանկանում եմ  գրքերի մասին գրել:
Թվային թե տպագիր? .Այս է խնդիրը
Ես նախընտրում եմ տպագիր գիրքը:Քանի որ հաճելի է տեսնել,բռնել,զգալ գքրի շունչը: Երբ բացում ես գիրքը անասելի երջանկությամբ է լցվում հոգիդ,թերթում ես էջերը: Ամեն թերթելուն ,կարցես,անտեսանելի զգացմունքերը պարուրում են հոգիդ ու տանում հեռուներ`գրքերի անմեկին ,անեզր,զարմանահրաշ աշխարհը: Թվային գրքերի կարդում եմ,եթե Հայաստանում եչմ գտնում դրանց տպագիր տարբերակը: Թվային գիրք կարդալիս,սակայն,շուտ եմ հոգնում:Ընդհանրապես ճաշակի հարց է: Տպագիր թե թվային իրականում տարբերություն չկա,կարևորը գիրք կարդալու հանգամանքն է:
Հրաշալի է,երբ լայնէկրան հեղուկբյուրեղյա հեռուստացույցի փոխարեն դու ունես հարուստ գրադարան,որն օգնում է իմաստով լցնել հեռուստացույցի առաջացրած ունայնության վիհը: Ես նաև ունեմ մեկ սկզբունք,որին երբեք չեմ դավաճանում,այն հնչում է այսպես.

“Մի տուր գիրքդ ուրիշին”

Երբեք իմ գրքերը ոչ-ոքի չեմ տալիս,քանի որ գիրքն այնպիսի բան է,որ ամեն մեկը պետք է իրենն ունենա: Շատ հաճախ մարդիկ վերցնում են գրքերը և մոռանում են վերադարձնել: Արդյունքում դու կարող ես ուենալ մի որևէ հավաքածու բացակայող մի քանի գրքով: Սիրում եմ գիրք նվիրել և սիրում եմ,երբ գիրք եմ նվեր ստանում:
Երևանի գրախանութներում լուսնի ափսեն է գլորվում…

Մտորումներ համասեռամոլների մասին

Երկար ժամանակ չէի ցանկանում այս թեմային անդրադառնալ,քանի որ համասեռամոլներին վերաբերվող գրառումները չափից շատ են մեր բլոգոլորտում: Սակայն անդրադառնում եմ այս համասեռամոլներին մեկ պատճառով լով.ցանկանում եմ արտահայտել իմ հայեցակարգը:
Ի տարբերություն շատ բլոգերների,որոնք միաբերան քննադատում են համասեռամոլությունը հեռվից նայելով այս երևույթին,ես ԱՆՁԱՄԲ հանդիպել և զրուցել եմ որոշ համասեռամոլների հետ,քանի որ միշտ ցանկացել եմ հետազոտել այդ մարդկանց մտածելակերպը,առօրյան և ընտհանրապես կեցությունը: Ըստ իմ խորին գիտակցման,այս մարդիկ այդպես են լույս աշխարհ գալիս,որոշակի տարիքում հասկանում են,որ իրենց ավելի շատ ձգում է նույն սեռի ներկայացուցիչը քան հակառակ: Երևանում հանդիպել եմ մի քանի համասեռամոլ արտասահմանցիների,խոսել եմ նրանց հետ: Նրանցից ոմանք բավականին ընդունելի տեսք ու կեսվածք ունեին եվրոպացու համար,ես նույնիսկ չէի մտածի որ վերջիններս ոչ ավանդական կողմնորոշում ունեն: Նրանց մշակույթն է այսպիսին: Ինչու ենք մեղադրում այս մարդկանց? Եթե նրանք փոքր տարիքից այդ են տեսել: Տեսել են ,որ մարդիկ ադեկվատ են վերաբերվում գեյերին և նրանց մոտ ամրապնդվել է այդ կերպարը: Այդպիսին է նրանց բնույթը,ուստի չարժե մեղադրել նրանց:
Սակայն մի բան ես չեմ ընդունում: Չեմ ընդունում ,որ մեր երկրում ցանկանում են սերմանել այդ նույն պսևդոլիբերալ սկզբունքները գեյերի հանդեպ: Երբ ցանկանում են դարձնել մեզ տոլեռանտ այդ մարդկանց նկատմամբ: Պետք չէ այդ մարդկանց քարկոծել,գանահարել կամ հերյուրել: Պետք է ուղղակի Հայաստանից դուրս հրավիրել այդ մարդկանց դեպի ազատությունների,”հավասարության” և “արդարության” երկիրը`ԱՄՆ: Թող գնան այնտեղ և ինչպես ասվում է Աստվածաշնչում “Գնացեք,աճեք և բազմացեք”: Հետաքրքիր մի օրինաչափություն եմ նկատել ,այնուամենայնիվ,համասեռամոլները չեն բազմանում,սակայն շատանում են`կենսաբանության օրենքներին հակառակ:

Մտորումներ ֆեմինիզմի մասին…

Նախ նշեմ որոշակի տեղեկություններ ֆեմինիզմի առաջացման պատմությունից:
Ֆեմինիզմը մոտ երկու հարյուր տարվա պատմություն ունի: Այն աճեց Սեն-Սիմոնի, Ֆուրյեի, Ուենի և այլ սոցիալական ուտոպիստների մտքերի հիման վրա: Սակայն ֆեմինիզմի նախահայրն է համարվում քաջ հայտնի և սիրված Ֆրիդրիխ Էնգելսը:  “Հայրիշխանությունը միշտ չի եղել,եղել է ժամանակ,երբ կանայք էին իշխանության մոտ,իսկ տղամարդիկ լոկ նրանց ծառաներն էին”,- ահա թե ինչ էր ասում Էնգելը, այս տողերն էլ դարձան ֆենինիստուհիների նշանաբանը և հիմնական գերնպատակը: Այսպիսով, ֆեմինիզմը մարքսիզմի և կոմունիզմի տարատեսակներից մեկն է՝ ևս մեկ տոտալիտար համակարգ: Իր գոյության հենց սկզբից ֆեմինիզմի նպատակը երբեք չի եղել հավասարության հաստատումը, այլ “պատմական արդարության” վերականգնումն է, այսինքն իշխանության վերադարձը կանանց:
Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմը և դրան հետևած իրադարձությունները ֆեմինիզմը ետին պլան գցեցին,սակայն ֆեմինիստուհիները չանհետացան,ուղղակի նրանք աննկատ դարձան: Պատերազմի շոկը,տղամարդկանց դեֆիցիտը ակտուալ տարձրեցին սովորական,ավադնական հարաբերությունները: Շատ կանայք սկսեցին փորարինել տղամարդկանց գործարաններում և ֆաբրիկաներում:
Ֆեմինիզմը երկրորդ ալիքի սկզբնավորողն էր Բեթթի Ֆրիդան իր “Կանացի միստիկա”(1963) գրքով, որի հիմնական մտքերը, սակայն, վերցված էր երիտասարդական-սեքսուալ հեղափոխության ակտիվիստներից: Հեցն այդ ժամանակ էլ երևան է գալիս Միշել Ֆուկոն իր հեղափոխական մտքով, որ իրականում “սեռ չկա”: Իսկապես, սեռ չկա, սեռը լոկ հայրիշխանության բազմադարյա ագիտացիոն սխալն է: Հիմնվելով Մարգարեթ Միդի և անհրաժշետ քայլերի ձեռնարկման դեպքում հնարավոր կլինի վերացնել սեռական տարբերություններով պայմանավորված այդ զզվելի սահմանը, որը, ֆեմինիստուհիների համոզմամբ, կանանց երկրորդական սեռ է համարում: Մարգարեթ Միդի հետազոտությունների արդյունքները հերքվել էին, սակայն այդ հանգամանքը դույզն ինչ չընկճեց ֆեմինիստուհիներին և յոթանասունական թվականներին ֆեմինիզմն արդեն ամբողջապես ձևավորել էր իր իդեոլոգիական-գաղափարախոսական բազան, որի առանցքը կազմում էին հետևյալ երեք կարևորագույն պոստուլատները.
1.Հայրիշխանությունը կանանց շահագործում է,շահագործման այնպիսի տեսակ,ինչպիսին է ստրուկների շահագործումը ստրկատիրական հասարակարգում,իսկ կինը այդ դարավոր շահագործման անմեղ զոհ է:

Մտորումներ տղամարդկության և արժեհամակարգի մասին

Մի պահ  նայեք այս նկարին!Հավանաբար բոլորդ ճանաչեցիք ձախ կողմում գնտվող երիտասարդին,սակայն քչերը կճանաչեն աջ կողմից մեզ նայող այդ վսեմ,բարի,ազնվաբարո դեմքով հայորդուն: Նա Հայաստանի Հանրապետության ազգային հերոս Թաթուլ Կրպեյանն է,ով  90ականների սկզբին շատերի նման մեկնեց Արցախ` պաշտպանելու համար հայրենի լեռների անդորրը…
Սակայն մեր օրերում ով է խոսում ԻՍԿԱԿԱՆ  հերոսների մասին?Պոպսագլամուրային ճահճացած միգամածում չեն հիշի հայրենի նահատակներին,սակայն բոլորը չգիտես ինչու խոսում են գողական սերիալների “հերոսների” մասին: Ցավալի է ,սակայն,որ ունենալով հերոսներ մի հսկայական զորաբանակ,ամբողջ օրը տեսնում ենք հեռուստաէկրանների վրա և համացանցում վխտացող պսևդոհերոսների,որոնք սփռում են համատարած տգիտություն ու անմտություն: Միթե չի կարելի սերիալ նկարահանել ազատամարտիկների մասին?Ցույց տալ նրանց ծանր կյանքի մանրամասները,նրանց հաղթանակը գյավուրների բազմաշատ բազմության հանդեպ?
-Իհարկե ՈՉ:

Մտորումներ Երրորդ Համաշխարհայինի մասին…

Այսօր կխոսենք Երրորդ Համաշխարհային պատերազմի մասին:
Այն արդեն սկսվել է,եթե Դուք  չեք նկատում,ապա առնվազն կույր եք կամ մուգ-վարդագույն ակնոցներով եք նայում աշխարհին: Պատերազմ ասելով մարդիկ սովորաբար պատկերացնում են ռազմաճակատ,պատերազմող կողմեր,զինվորներ,ռազմական տեխնիկա և այլն:Սակայն այս պատերազմն ուրիշ է: Տարիներ առաջ մարդիկ հասկացան,որ կարելի է մեկ այլ երկրի պարտության մատնել առանց պատերազմի: Ում են պետք զոհեր,զախսված միլիարդներ,պայթուցիկ նյութեր,տանկեր,կործանիչներ?Կարելի է առանց այս դաժան մեթոդների էլ հաղթանակի հասնել: Երրորդ համաշխարհային պատերազմում գոյություն ունեն ուրույն,մինչ այժմ չկիրառված մի շարք հետաքրքիր “զենքեր”: Սույն հոդվածում կխոսենք դրանց մասին:
1.Տնտեսական գործիքներ
Վերջերս կարդում էի ամերիկացի տնտեսագետ Ջոն Փերքինսի “Տնտեսական մարդասպանի խոստովանությունը” գիրքը: Գրքի հեղինակն իր պնդմամբ ժամանակին աշխատել ամերիկյան որոշակի գաղնտի կազմակերպության վրա,որի հիմնական նպատակն է հարուստ ռեսուրսներ և էներգակիրներ ունեցող երկները հպատակեցումը և կցումը ամերիկյան համաշխարհային կայսրությանը: Ահա ձեզ այդ մեխանիզմի պարզագույն օրինակը.
Սկզբում տնտեսական մարդասպանը (այսուհետ ՏՄ)հանդիպում է ունենում որևէ երկրի էլիտայի հետ և նրանց է ներկայացնում այդ  երկրի զարգացման որոշակի ծրագիր: Ծրագրի ընդունման դեպքում կազմակերպությունը այդ երկրին պարտքով գումար է տրամադրում ինֆրակառուցվածքի զարգացման,արագընթաց ճամփաների կառուցման,օդանավակայանների տեխնոպարկերի շինարարության համար: Պարտքի տրամադրման կարևորագույն պայմաններից է ,սակայն,որ հիշյալ շինարարական աշխատանքերը պետք է կատարեն ՄԻԱՅՆ ամերիկայն ընկերությունները: Չնայած այն հանգամանքին,որ,դրամական միջոցների զգալի մասը նույնիսկ չի էլ լքում ամերիկայի սահմանները,պատք վերցնող երկիրը պետք է մարի այն`տոկոսներով: Եթե ՏՄին հաջողվում է կատարել իր առաջադրանքը,ապա պարտքն այնքան մեծ է լինում,որ պարտապանը մի քանի տարուց անընդունակ կլինի մարել պարտքը և կհայտնվի դեֆոլտում:Իսկ հետո ամերիկացիները կառաջարկեն պարտքի մարման “ալտերնատիվ” տարբերակ: Պարտապան երկիրը պետք է քվեարկի ամերիկայի առաջարկած նախագծերի համար ՄԱԿում,թույլ տա ամերիկային տեղադրել իր ռազմական բազաները այդ երկրի տարածքում,թույլատրի ամերիկացիներին ձեռք գցել այդ երկրի օգտակար հանածոներին`օրինակ նավթին կամ Պանամայի ջրանցքին:Ընդ որում,պարտապանը շարունակում է պարտապան մնալ.ահա մեկ երկիր էլ միացավ գլոբալ կայսրությանը:
Այդ մեխանիզմին առավել մանրամասն տեղեկանալու և ՏՄի կյանքի պատմությանը ծանոթանալու համար ուղղակի փնտրեք այս գիրքը համացանցում:
2.Ինֆորմացիոն պատերազմ

Մտորումներ հանրախանութների մասին

Հայաստանը հիրավի մի դրախտավայր է եղել: Երկրամաս,որտեղ ըստ Աստվածաշնչի,Նոյը բնակություն է հաստատել սփռելով իր զարմը…Բազմաթիվ գիտնականներ հայկական բնաշխարհը դրախտ էն համարում և դրա համար նրանք լուրջ հիմքեր ունեն:
Իսկ Դուք տեսել եք թե ինչի է վերածվել այս տարածքը վերջերս? Միայն ցածր զարգացում և ուղեղի պարզագույն կառուցվածք ունեցող մարդիկ կարող էին վերցնել այս դրախտային անկյունը,այս Էդեմի օրորոցը և վերածել այն մի հսկայական ԱՌԵՎՏՐԻ ԿԵՆՏՐՈՆԻ: Իրար հետևից,ամեն մի կիլոմետրի վրա,փոքր խանութ կամ սուպերմարկետ,կապ չունի..Սուպերմարկետների միջև կան փոքր խանութներ,փոքր խանութների միջև կան լցակայաններ,խորովածանոցներ,ֆասթ ֆուդեր և այլն:
Մարդկանց երևի դա դուր չի գալիս?Ընդհակառակը

Մտորումներ դՕրիանի մասին

Ձեր ուշադրությանն  եմ ներկայացնում  իմ և  իմ ընկեր ու կոլլեգա Մարի Loveի միջև տեղի ունեցած փոքր երկխոսությունը դՕրիանի մասին…

Մտորումներ ուղեղի աղտոտման մասին

Բոլորս էլ գիտենք ֆիզիկական վարժությունների,մարմնամարզության կամ յոգայի օգտակարության մասին,մարդիկ հասկանում են իրենց ֆիզիկական մարմնին հետևելու անհրաժեշտությունը: ՍԱԿԱՅՆ,ինչու մարդիկ չեն հասկանում իրենց այսպես կոչված “եթերային մարմնին” հետևելու խնդիրը?Չնայած,սկի մեծամասնությունը ֆիզիկական մարմինն են բարձիթողի արել,ուր մնաց “եթերայինը”:

Ձեզ մոտ տրամաբանական հարց է առաջանում,ինչ է “եթերային մարմինը”?Ասեմ.